Bu hafta sizi 9/8’lik Kıyamet oyununa davet ediyorum. Dünyanın sonu ne kadar uzakta bilmiyorum ama kıyametin içinde yaşadığımız fikri insanlık için değişmez bir gerçek sanırım. İkinci Dünya Savaşı’nda Nazi toplama kamplarında bir Yahudi için kıyamet tam da o günlerken, şimdi Filistinli siviller için kıyamet yaşadıkları kentler; orman yangınlarında yanan kaplumbağa için, Sivas Madımak Oteli’nde yakılan insanlar için ya da Kartalkaya’da ölen çocuklar ve aileleri için kıyamet aynı alevin kızılı; sokak ortasında, kendini güvende sandığı evinde öldürülen kadınlar için kıyamet tanıdığı erkeğin ona sapladığı bıçak ya da silahındaki kurşun; sokak hayvanları için bir caninin tekmesi ya da ona zehirli et veren mahalleli, hepsi kıyametin tam da kendisi. Baskılara direnen insanların hapsedildiği dört duvarlar da kıyamet, depremlerde yapıların altında can vermek de. Kıyamet illa ölümde değil ona giden tüm yollarda. Apokaliptik bir dünya anlatısı olan 9/8’lik Kıyamet, seyircisini kıyametin içinde yürüten taşlarla döşeli. "Kıyamet koparken siz ne yapıyordunuz, kimin yanında duruyordunuz?" sorusu ise yazarın seyircisine yönelttiği en can alıcı sorusu. Ben de bugünlere tanıklık eden hepimize soruyorum; sen, kimin yanında duruyorsun?

9/8’lik Kıyamet, oyun afişi

Oyundaki ritim 9/8’lik, performans ise 4/4’lük. Tek kişilik bu oyunu başarıyla sahneye taşıyan oyuncu Oğulcan Arman Uslu. 9/8’lik Kıyamet, Mek’an Sahne’ye ait. Oyunun yazarı Şamil Yılmaz, yönetmeni ise Sezen Keser. Malum bağımsız tiyatro kültürünün artmasıyla birlikte çok sayıda tiyatro topluluğu hayatta kalmaya çalışıyor. Kimisi tiyatroyu kollektif üretimle iyi yerlere taşırken bazıları oyunun hem yazarı hem yönetmeni hem oyuncusu olarak gerçek bir körleşmeye gidebiliyor. Anlatı formunda tek kişilik oyunlara doyduk derken sahnede olan hemen her şeye beni ikna eden bu oyun kapalı gişe olmayı hak ediyor. Başarısını kulaktan kulağa duyuran oyun öyle tahmin ediyorum ki en az büyük prodüksiyonlar kadar prova yapmıştır. Hiç yönetmen eli değmemiş doğallığında profesyonel bir reji için Keser’i, sahnede Diyar olup kendisini unutturan oyuncu Uslu’yu, yazdıklarıyla ilmek ilmek kendisinin tüm kaygılarını bizim de kaygılarımız olduğunu hatırlatan, güncel politik metniyle, yazar Yılmaz’ı alkışlamak isterim. Bu tiyatro sezonu ekonomik, politik ya da toplumsal nedenlerle sürekli iptal edilen oyunların, jürilerce yeterince seyredilememesi nedeniyle ileri tarihlere ertelenen tiyatro ödül törenlerinde 9/8’lik Kıyamet’in adını sıkça duyacağımızı düşünüyorum. Oyun 2024 ekiminde prömiyer yaptı, alkışı ve seyircisi bol olsun. Yaz boyu turneler yoluyla da farklı şehirlere ya da festivallere konuk olur diye düşünüyorum.

Oyuna gelecek olursak, başlamasına on dakika kalana kadar seyirci fuayede bekliyor. Kapılar açılıp da salona girildiğinde, boynuna asılı darbukasını çalarak ve şarkılar söyleyerek Diyar seyirciyi karşılıyor. Bu başlangıç bana Herkes Kocama Benziyor oyunundaki, Ankara pavyonlarında tuvalet temizleyen kadının hikayesini anlatan, ödüllü oyuncu Pınar Güntürkün’ü hatırlatıyor. Çağrışımlar birbirini kovaladıkça ve oyunun yönetmeni Sezen Keser’in oyuncusu olduğu, tek kişilik performansı Dansöz oyununu anımsıyorum. Yazarı ve yönetmeni Şamil Yılmaz olan Dansöz oyunu, 2020 yılında pandeminin resmi ilanından bir gün önce, maskeyle izlediğim son oyun........

© HalkTV