Osman'ı 1976 yılında Ankara'da tanıdım. Hürriyet yazarı Sedat Ergin ve TRT spor spikeri Ümit Aktan'la aynı evi paylaşıyordu. O sıralarda Türk Haberler Ajansı'nda çalışan Sedat ve TRT'den arkadaşım Ümit vesilesiyle sık sık gittiğim bir evdi. Kâh delice gülüp eğleniyorduk. Kâh saatlerce politika konuşuyorduk.

Osman ve evin müdavimlerinden Yıldırım Türker'le birlikte Türkiye İşçi Partisi'ne yakındık. Partinin toplantılarını izliyorduk. Etkinliklerine katılıyorduk.

“Kanlı 1 Mayıs” diye bilinen 1977 mitinginde yine TİP kortejindeydik. Ve o korkunç anlara birlikte tanık olmuştuk.

DİSK’in efsane başkanı Kemal Türkler konuşmasını bitirmek üzereyken Osman ve kızkardeşim Petek’le birlikte Kazancı yokuşundan inmeye başlamıştık. İlk silah sesleri, işte o ilk metrelerde geldi.

Bir arkadaşın evine sığındık.

Saatler sonra çıktığımızda ise, bizi ilk karşılayan, Kazancı’nın başındaki devasa ayakkabı yığını oldu. Ölenlerin, kaçanların ayakkabıları.

Korkunçtu!

Ertesi yıl, uzunca bir süreliğine “SON KEZ”........

© HalkTV