Size de olmuştur herhalde. Bazı ünlü ünvanlı insanlara bakıp “neden orada” diye düşünürsünüz. Başbakanlık, hatta cumhurbaşkanlığı yaparlar.. Milyonların kaderiyle kumar oynarlar.. Milyonlar da onların karşısında “liderimiz” diye ceketinin düğmelerini ilikler.

Bazı ün ve ünvan peşindeki insanlar da “neden oradaki ben değilim” diye düşünür. Düşüne düşüne hayalini gerçek zannetmeye başlar. Ego balonu çok şişmekten patlayıncaya kadar..
Berhan Şimşek ikincilerden.
CHP genel başkanlığına adaylığını koymaya kalkması başka nasıl açıklanır, bilmiyorum. 19 Mart’taki İmamoğlu’na kumpas sürecinin başlamasından bu yana, sosyal medyasına baktım da, Kemal Kılıçdaroğlu’na saygılarını sunmaktan başka bir paylaşımı yok.
Pardon, bir de şu var
Kurultay arifesinde X paylaşımı:

19 Mart’tan bu yana İmamoğlu’nun yanı sıra tüm kadrosu.. Yüzlerce üniversite öğrencisi cezaevine atıldı.. Meslektaşları ya gözaltına alındı ya da işlerinden oldu.. Ama Berhan incinmiş.. Öyle mi!
Berhan’ı Medya Mahallesi programımın başından bu yana tanırım. Sık sık -nedense benden sadece 8 yaş küçük olduğu halde- “anacığım” diye telefon ederdi ve konuşmamız programıma “davet” ile noktalanırdı.

O kadar iyiydi yani aramız!! Yine de ağır cezada yargılandığım davada, ne Adliye’de ortaya çıktı.. Ne de telefon etti..
Şaşırmadım, üzülmedim elbette.
Bu yazının gerekçeleri arasında da bu özel nota dair herhangi bir duygusal tepki yok.
Amacım, siyasetin fotoğrafını çekmek.

Uzun yıllar önceydi. Baykal henüz hayatta ve CHP’nin başındaydı. Ben de Kanal D Haber Merkezi’nin başında.
Ankara’ya Meclis’teki çok özel, kritik bir görüşmeyi izlemek üzere gitmiştim. Konu, 12 Eylül referandumu idi.
Oylama sonunda tam çıkıyorum, yanıma çok önceden tanıdığım bir milletvekili geldi. Burnundan soluyordu. Nereye gittiğimi sordu. “Otele” dedim. “Ben de geleyim, lobide oturup biraz dertleşelim” dedi.
Dertleştik.
Söylediği özetle şuydu: “Tamam, AKP’nin temel amacını anlıyorum. Ama en azından 12 Eylül’e karşı tarihe not düşmek adına kabul ettiğimizi........

© HalkTV