Bayramın ilk günü hazır İstanbul’dayım, uzun bir yürüyüşe çıkıp biraz gözlem yapmak istedim.

Açıkçası son günlerde memlekette tırmanan voltajı kaygıyla izliyorum.

Türkiye’nin yeni bir level’a geçmesinden endişe ediyorum.

Medyaya, holdinglere boykotu bu kulaklar daha önce duydu ancak kafe ve restoranların hedef gösterilmesine ilk kez şahit oluyoruz.

Muhalefet mevcut ortam ve iktidardan şikayet ediyor ama buna karşı alternatif üretmek yerine sanki iktidar karşısında el artırıyor.

Boykot çağrıları kime ne fayda sağlar?

Daha önemlisi Türkiye genelinde bu çağrı nasıl okunur?

Erzurum’un köyündeki teyze, Öcalan’ın çağrısından sonra umut içinde bekleyen Hakkari’nin ilçesindeki amca, Adıyaman’da mütedeyyin olduğu halde son yerel seçimde CHP’ye oy atmış genç, bir kafe zinciri üzerinden yaşanan atışma ve gerginliği nasıl yorumlar?

Bu soruların cevabını sahada gözlem yaparak bulabiliriz ancak ben mütedeyyin ve orta yaşlı seçmenin bu havayı ürkütücü bulduğu kanaatindeyim.

Sayın Özel’in hak arama çabasına elbette saygı duyuyorum fakat kısa vadede yaratılan rüzgar orta vadede kendisi aleyhine dönebilir.

Ben bugün biraz Özel’in boykot çağrısının olay yerindeki etkisine bakmaya çalıştım.

O kafenin çalışanları ne diyor?

Zamanım ve enerjim yettiğince malum kafe zincirinin şubelerine girip çıktım, çalışanlarla konuştum.

Hangi şubelere gidip kiminle konuştuğumu onları korumak adına saklı tutacağım ancak izlenimlerimi sizinle paylaşacağım…

Önce durduğum yeri hatırlatmakta fayda var:

Kutuplaşma ateşine odun atmak

Yıllardır bu ülkenin en büyük sorununun siyasi kutuplaşma olduğunu söyleyen ve yazan bir........

© Habertürk