Dünyanın en büyük yoğurt üreticilerinden birinin Fenerbahçe’ye sponsor olmasının ardından yoğurt tüketimi patladı. Lokma değil, kelime olarak ama…

Ben bu zamana kadar “yoğurdu ilk kim buldu?”, “Yoğurt hangi ulusa aittir?” gibi patent tartışmalarının hiç bu denli hararetli olduğunu görmemiştim…

Hani kısmen bizim coğrafyamızda kendini bulmuş bir gıdanın dış pazarda Yunan ya da Bulgar menşeiyle satılır olmasına ufaktan bir içerliyordum. Arkeolog tarafımın tipik kıskançlıklarından biriydi bu…

Bulgar bilim insanı Grigov, 1900’lü yılların başında yoğurdun içindeki bakteriyi keşfedince “Lactobacillus Bulgaricus” adını verdi keşfine. Yoğurt bir anda Bulgar kökenli oluverdi bir süre…

Sonra dünya lezzet pazarında yerini “marketing” marifetiyle “Yunan yoğurdu” olarak sabitledi. Alıştığımız yoğurttan ziyade kaymak gibi bir şeydi o da. Aslına inerseniz yoğurt neredeyse her kültüründü ama en çok Mezopotamya kültürünün…

Kesin olmamakla birlikte 7000 yıllık bir tarihi bulunuyor yoğurdun. Önce Mezopotamya ve Anadolu’da ardından aynı sıklık ve sürdürülebilirlikte yakın ve orta Asya’da, biraz daha sonraları da antik Yunan’da görüyoruz yoğurt tüketimini…

Mevcut çeşitliliğine bin yıllar öncesinde kavuşmuş aslında. İçine ne eklerseniz fark etmeden lezzetle tüketiliyor ve şifa kaynağı olarak biliniyor…

Bugün patent ve coğrafik ürün yarışında olan dünyalıların eskiden insanın ortak kültürü için bu denli saldırgan olmadığını biliyoruz. Ama modern dünya mülkiyetçilik yayığında ayrana çeviriyor ne........

© Habertürk