Hakkını vereyim, İstanbul Havalimanı her ziyaretimde gözümde büyüyen bir zarafet abidesi gibi benim için. Gerçekten de kendi hücrelerini her gün yeniden doğuran bir vücudu andırıyor…

Ama bu tanım, anatominin bozukluklarını görmüyorum anlamına gelmesin. Her hücre tümden sağlıklı değil çünkü…

Mesafe kavramının ne olduğunu bizzat bu liman öğretiyor bana. Her ne kadar işletme sahiplerinden sayın Cemal Kalyoncu bir sohbetimizde ‘en fazla 4 kilometrelik bir mesafeden’ bahsetse de yapan kadar, yaşayanın da hissettiği bir şey farklı mesafe algısı…

Sanırım şanssızlığımdan özellikle dış hatlarda yakın bir kapıya denk gelmedim. İşletmenin ulaştırmada kullandığı “buggy” araçlarından yararlanacak durumunuz (kart ya da nakit) yoksa ve 65 yaş altındaysanız, hiç de kısa sayılmayan bir yürüyüş rotasının kurbanı oluyorsunuz terminalde…

Ha, yürürken rengârenk atmosferde zaman geçiyor, sorun yok da; başladığınız noktadan menzile varana kadar uçak, “kapıya gidin” faslından “son çağrı” faslına geçmiş de oluyor…

Bir de KKTC ve komşu ülke uçaklarının ille de terminalin en ucundaki “B 17” ya da “B 18” kapılarına yanaşması meselesi var ki, nasıl oluyor da üstü kapalı bir diplomatik sürtüşme çıkmıyor, şaşırıyorum vallahi…

Bu arada uzak kapılarda ‘buggy terminallerinde’ araç bulamıyorsanız, seyahatin üzerine bir de yürüyüş yorgunluğunu ekleyin ki cümleten geçmiş olsun…

Takıldığım şeyler kimine komik gelebilir. Ama “dünyanın en iyisi” iddiasını taşıyan bir limansanız ziyaretçinizi beklentisiz bırakmak da göreviniz…

“En iyi” kavramı içi dolu olunca değerini bulur. O değere biraz daha mesafe varmış gibi hissediyorum sanki. Terminal içindeki parkurdan daha kısa olabilir ama var işte bir mesafe!

***

“Barışa ve Özgürlüğe Adanmış Bir Yaşam”.

Türkiye’nin yakın tarihinin künyesini tutan gazeteci Nebil Özgentürk’ün son belgeselinin ismi başlıkta duran…

Bu onurlu tanıma bakınca sayabildiğiniz isim bir elin parmak taneleriyle eşit olduğuna göre Nebil, yine iyi bir imza atmış hayat envanterine…

Zülfü Livaneli. Bir besteci, müzisyen, yazar ve........

© Habertürk