Bu kadar sıkışmışlık içinde biraz nefes almak istedim bugün. Yazıyı da bu kafayla yazıyorum zaten…

Haftada yedi gün yirmi dört saat sorup durduğum sorular var. Misal, “Trump acaba yine ne yumurtladı?”…

“İç siyasette kim kimi yumrukladı?”. “Hileli gıdada yeni kalemler belli oldu mu?”. “Emekli ikramiyeleri hangi gün yatacak?”. “Borsa İstanbul’da kim indi kim kalktı?”. “Ezeli rekabette ağızdan yuvarlanan son golü kim attı?”. “Telefonum, bilgisayarım, hanem, sokağım, güvende mi?”. “Kadın cinayetlerinde kurban sayısı kaç oldu?” ve saire…

Soran da sorulan da yılıyor bazen. Belki de bu yüzden başka türlü bir dünyanın lisanıyla yazmaya çalışıyorum an itibarı ile. Okuyan için kaçacak bir ara sokak olsun diye. Hadi rast gele…

*

“Hype” diye dillerde gezinen bir terim var son günlerde. Genellikle mekanlar ve ortamlar için kullanılıyor. Yüksek, gazlanmış gibi bir anlamı var…

Moda, akım, trend filan derken vardığımız son nokta bu. Söylemesi de havalı; haypppp!

Neyse. Son günlerde belgesel için sokaklardayım. Bir şekilde İstanbul’un kumaşının değil astarının bile değiştiğine tanıklık ediyorum…

Öyle bir kent oldu burası. İki gün ara vermeye gelmiyor. Ya çok yukardasın ya da çok çukurda. Saat başı duygu durumu değişen bir şehirdeyiz artık…

Alışkanlıklara bakıyorum. Misal, yeme ve içme alışkanlıkları kadar yenilen ve içilen mekanlar da değişmiş, değişiyor, değişecek hızla…

Şu sıralarda kendinizi “Hype” hissetmek istiyorsanız, aşağıda saydıklarımdan beş tanesini denemiş olmak durumundasınız…

Karaköy’e gidip “Fish Wrap” yani bildiğin balık dürüm yemek…

Kadıköy’ün ara sokaklarında “Grana Padano” tekerleği içinde karıştırılan soslu spagettinin tadına bakmak… (Bakteri gaziliği riski size ait)

Adım başı rastladığınız sözde çiğ, özde bulgur köftesiyle değil, bildiğin etli çiğköfteden yapılmış “Çiğ Burger” ile mideyi tanıştırmak…

Neredeyse metrekareye bir kafenin düştüğü Teşvikiye........

© Habertürk