1453’te İstanbul düşer. Roma düşer. Antik Yunan düşer. Ve Fatih Sultan Mehmet Çanakkale’de Hisarlık tepeden açık Ege’ye seslenir; “Hektor öcünü aldım”…

1920’lerin ilk çeyreği. İstanbul işgalden kurtulmuştur. Anadolu kurtulmuştur. Memleket kurtulmuştur. Ve Mustafa Kemal Atatürk Çanakkale’de Hisarlık tepeden açık Ege’ye seslenir; “Hektor öcünü aldım”…

Hektor, dünya savaş tarihinde son dört günü Kör Ozan Homeros’un anlattığı İlyada destanında memleketi Troya’yı korurken katledilen Anadolu’nun bir yiğit komutan prensidir...

Üç yiğit komutan birkaç yüzyıl arayla kendi toprağını savunurken, fethederken, kurtarırken aynı göğün nefesini almışlardır. Birinin mağlubiyeti, diğerlerinin zaferi ve Anadolu’nun itibarının Anadoluluda kalmasıdır anlatılan. Bu girişi cebinize koyun, devam edeceğim…

***

Dün Roma’daydım. Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın kentin simgesel yapısı Kolezyum’un içinde ekim ayında açtığı “Göbeklitepe Sergisi” yurda dönüyordu…

Kapanış seremonisi görkemli oldu. O an oradaki dünyalılar, insan medeniyetinin ve tarihin sıfır noktasının ne anlama geldiğini iyi biliyordu. Yolculuğumuzun hiç bitmeyeceğini de. Ve yol haritasının her milyon taşında şaşırtıcı bir ders olduğunu da…

Daha önce de söylemiştim. Kurulduğundan beri Roma aklı, kendini sıradanın üstünde görür. Bunu antik ya da modern olarak ayırt etmiyorum…

Hal böyle olunca Kolezyum gibi kendi tarihlerinin göğe yükselen anıtlarında başka kültürleri ağırlamayı pek sevmez. “Roma suyu bulanık akmaz” diyerek özetler bu durumu tarihçiler…

Dün Roma’nın suyu çok berraktı. Çünkü........

© Habertürk