Büyürken hep;

-Gerçek zengin kendini belli etmez...

-Gerçek zengin göstermez, yaşar...

-Gerçek zengin, markayı değil, zarafeti taşır...

Diye diye büyüdüm.

Ancak bu cümleler sadece laf değil, bir duruş, anlayış ve saygıydı…

Ama şimdi…

Nezaket gitti, gösteriş geldi.

Sadelik gitti, çığırtkanlık geldi.

Ne yazık ki insanlar artık var olmaktan çok görünmeye çalışıyor.

Bu yüzdendir ki, Bade İşçil'in otobüse binmesini, indirim marketlerinden alışveriş yapmasını konuşuyoruz.

Bana bile birçok kişi, “Sen Badeyi tanıyorsun. Gerçekten durumu mu yok? Paraya mı ihtiyacı var? Boşanırken eşinden para almadı mı?” diye soruyorlar. Ve inanın utanıyorum. En son Bloomberg HT’de Aslı Şafak’ın programında da bu konuyla ilgili konuşup, "İndirimleri takip ediyorum. Bir şeyin ederi 5 liraysa, ona 100 lira verirsem bu bana aptallık geliyor. Çok lüks, çok para harcamış bir yerde oturmak bunlar hiçbir zaman mutluluk getiren şeyler değil. Ben en zengin diyebileceğiniz insanla da oturdum konuştum, yatacak yeri olmayan insanla da iletişimdeyim. İnsan var olan değerlerini koruyor, olması gerekiyor. Başka şeyleri anlam yükleyip onlara ulaşmaya çalıştıkça mutluluk ellerinden kaçıyor ve zaman da geçmiş oluyor. Çantayla mutlu olanlar var.........

© Habertürk