Bir yanda takım elbiseli, kızını dansa kaldıran “Hollywood” babaları, bir yanda gerçekte evladının hangi okula gittiğini bile bilmeyen, ama “Ben de babayım” diye ortalıkta gezenler…

İzin verirseniz, lafı dolandırmadan yazıya girmek istiyorum: Her erkeğin "Babalar Günü" kutlanmaz!

Ne yazık ki, “Ben çocuk yaptım, babayım” demekle olmuyor. Çocuğunun doğum gününü hatırlamayan, karısını hamileyken döven, çocuklarından bihaber başka başka kadınların hayatında cirit atan adamların "Babalar Günü"nü kutlamayın. Çünkü ben kutlamıyorum.

O kelimenin hakkını verenlerle kutlayalım biz bu günü. Gerçekten “Baba” gibi babaların günü kutlu olsun!

Yıllar önce de yazmıştım aynı cümleleri, yine arkasındayım ve gerçekten “Çocuğuna sahip çıkan, erkek mi, kız mı diye ayırmadan büyüten, kız çocuklarını hata yaptığında bile affedip sarıp sarmalayan… Baba gibi babaların günü gerçekten kutlu olsun" ve böyle babalar hayatımızda çoğalsın.

Benim babam "Baba" gibi babaydı. Zorlu yıllarda dahi bizi, ailesini yalnız bırakmadı.

Ablalarımı bilmem ama benim babam ile hep çok güzel hatıralarım var ve bu sene ilk defa o olmadan bir "Babalar Günü" yaşıyorum.

Bir tuhaf…

Bir yarım…

Bir eksik…

Bir garibim.

Hani derler ya........

© Habertürk