Karaçay Türkleri: Dağların esprili ve asil çocukları
Onlar ki, “Dağlı” denince akla gelen o vakur duruşun, çelik gibi iradenin ve evet, şaşırtıcı bir mizah anlayışının temsilcileri.
Karaçaylı bir dostunuz varsa bilirsiniz; ilk tanıştığınızda o meşhur Kafkas soğukluğuyla karşılaşırsınız. Sanki dünyadaki tüm ciddiyet o an onların omuzlarına yüklenmiş gibidir. Yüzlerinde nadiren bir tebessüm belirir, konuşmaları ağırdır, bakışları derindir. Sanırsınız ki hayatları boyunca hiç komik bir şey duymamışlar, kahkaha nedir bilmezler. Ama yanılırsınız! O buz gibi görünen dış kabuğun altında, ince, zekice ve çoğu zaman kendi halleriyle dalga geçebilen bir mizah pınarı kaynar.
Rivayet odur ki, bir Karaçaylı, fıkra anlatırken........
© Haberton
