Bu ritüellerin en bilineni ve en komiği ise, o meşhur robotik sesle başlayan “Dikkat! Kapılar kapanıyor!” anonsudur. Bu anons, bir uyarıdan çok, adeta bir siren sesidir. Saniyeler içinde, metronun durağındaki o sakin ve temkinli kalabalık, bir anda bir Olimpiyat koşucusu sürüsüne dönüşür.

​O sese kadar, herkes kendi halinde, yavaş adımlarla yürür. Telefonlara bakılır, etraf süzülür. Ancak o sihirli cümle duyulduğu anda, tüm rehavet biter. İnsanlar, ellerindeki çantalarla, dosyalarla ve hatta valizlerle, o kapanmakta olan kapılara........

© Haberton