Bu yapılar, aslında dinin özüne aykırı düşen, hurafelerle beslenen ve çoğu zaman kişisel çıkarlara hizmet eden çarpık yorumlardır.

Kuran-ı Kerim’in birçok ayeti, insanı düşünmeye, akletmeye, evreni ve kendini tefekkür etmeye davet eder. “Hiç akletmez misiniz?”, “Düşünen bir toplum için ibretler vardır” gibi ifadeler, İslam’ın akla verdiği önemi açıkça ortaya koyar. Peygamber Efendimiz (sav) de ilme ve öğrenmeye büyük teşvikte bulunmuştur. Dolayısıyla, dinin kendisi, akıl dışılığı veya cehaleti emretmez; aksine, aklın ve bilimin ışığında doğruya ulaşmayı öğütler.

Peki, bu durumda “akıl yoksunu yapılar” nasıl ortaya çıkar? Bunlar genellikle, din eğitimindeki eksiklikler, geleneklerin yanlış yorumlanması, otorite boşlukları ve en önemlisi, kişisel çıkarların dini örtüyle gizlenmesiyle şekillenir. Dinin özü........

© Haberton