Onlar ki, “Afşar” kelimesi duyulduğunda akla gelen o vakur duruşun, o çelik gibi iradenin ve evet, bazen de “Ben bildiğimi okurum!” diyen o tatlı sert mizacın temsilcileri.

Bir Afşar ile tanıştığınızda, ilk izleniminiz genellikle onların kararlı ve kendinden emin duruşları olur. Sohbet ilerledikçe anlarsınız ki, bir Afşar’ı ikna etmek, Anadolu’nun en sert kayalıklarını delmekten farksız olabilir. Onlar bir şeye inandılar mı, o inançlarından kolay kolay dönmezler. Hatta bazen, “Ya tamam, haklısın ama benim dediğim olsun yine de” der gibi bir halleri vardır. Bu durum, dışarıdan bakıldığında komik bir inatçılık gibi görünse de, aslında onların köklü geleneklerine, sözlerine ve duruşlarına ne kadar bağlı olduklarının bir göstergesidir. Bir Afşar’ın sözü, namusudur; bu yüzden de kolay kolay eğilip bükülmez. Belki de bu yüzden tarihte bu........

© Haberton