Yeni ayakkabılar, sabun kokusu, evin içinde bir neşe… Babam tıraş olurken, ben ayna karşısında saçlarımı düzeltiyorum. Mahallede herkes mutlu, herkes birbirinin yüzüne bakıyor. İşte o zamanlar, bayram hem gelenekti, hem görenek. Hem birlik, hem de hürmet vardı. Ama bir bayram sabahı…O sabah her şey değişti içimde. İnsanlar kurbanını kesmişti; Ve anneme “pay” diye bir torba verildi. Açtığında, içinde kemiğin dışında bir şey yoktu. Annem eline bıçağı aldı, saatlerce o kemiği sıyırmaya çalıştı. Çünkü sofraya biraz da olsa et koymak istiyordu. İzledim, sustum, ve içimde bir söz vardı: Bir gün ben........

© Haberton