Aynı Ata’ya inanırız ama bir araya gelemez, yan yana duramayız. Sanki birimiz daha Atatürkçü de öbürümüz eksikmiş gibi bakarız birbirimize. Kimi “devrimcilik eksik” der, kimi “çok sert oldun” der. Öteki “halka inmedin” der, beriki “halkla fazla içli dışlı oldun” der. Solcusu başka çeker, devletçisi başka… Üniversite okumuş olanı, köyde çapa yapanı küçümser bazen. Şehirde yaşayanı, taşrada yaşayanı anlamaz. Halbuki Atatürk, halkın içinden doğmuştu. Hem cephedeydi, hem okulda, hem sofrada. Birleştiren adamdı o. Bizse bölünüp duruyoruz. Birbirimize bakarken, eksik yönlerimizi büyütüyoruz.

“Sen şuradan geldin, ben........

© Haberton