Film, Amerikalı bir kadın olan Betty Mahmoody’nin gerçek hikâyesinden uyarlanmıştı. İranlı eşiyle birlikte Tahran’a giden Betty, burada kendisini ve kızını baskıcı bir ortamın içinde buldu. Film, özellikle Batı dünyasında İran’daki kadın hakları konusunda derin bir endişe uyandırdı. Ancak unutmamak gerekir ki, bu yapım bireysel bir deneyimi anlatıyordu; tüm İran toplumunun çeşitliliğini ve tüm kadınların deneyimlerini tam anlamıyla temsil etmiyordu.

Yine de film, İran’daki kadınların karşılaştığı çeşitli sosyal kısıtlamalara dikkat çekmeyi başardı. Bu bağlamda İran anayasası, kadınların hayatında belirleyici bir çerçeve oluşturuyor.

İran İslam Cumhuriyeti Anayasası, şeriat hükümlerine dayalı bir hukuk sistemine sahiptir. Anayasanın 20. maddesi, tüm vatandaşların –ister kadın ister erkek olsun– yasa önünde eşit olduğunu söylese de, pratikte kadınlar birçok alanda erkeklerden farklı muamele görür.

Örneğin:
– Kadınların evlenmesi için baba veya vasinin izni gerekir (özellikle ilk evlilikte).
– Bir erkeğin dört eşe kadar resmi eş alabilmesine izin verilirken, kadınlar için çok eşlilik yasaktır.
– Boşanma ve velayet davalarında........

© Haberton