“Dostluk tutunmaktır, hatırda tutmak ve hatır tutmaktır.” / Kemal Sayar, Ruhun Derin Yaraları (2025)

Hayat, her birimizi farklı yönlere savuruyor. Kimimiz işinde yükseliyor, kimimiz başka şehirlerde ya da ülkelerde yollarına devam ediyor. Fakat hangi meşguliyetin içine düşersek düşelim, yıllara meydan okuyan dostluklar bizi yeniden aynı sofrada buluşturabiliyor. İşte o buluşmalar sıradan bir görüşme değil; vefa ile örülmüş bir hatıralar şöleni oluyor.

Şeref’in güler yüzü, Ramazan’ın coşkusu, Cem’in derin tartışmaları, Muhammed’in vakur duruşu, Mehmet’in tevazuu, Bülent’in ağırbaşlı tavırları, A. Kadir’in gönül zenginliği, İsmail’in neşesi, Hakan’ın içten teatral anlatımları… Ve daha niceleri… Hepsi bu vefa halkasının yaşayan parçaları.

Hele ki bu dostluk, yıllar boyunca aynı mesleği veya hedefleri paylaşmış, inanç ve ülkü birlikteliği olan insanların dostluğuysa; aynı ideallere, aynı değerlere gönül vermek buluşmalarımıza yalnızca nostaljik bir anlam değil, aynı zamanda ruhî bir derinlik de katıyor. Çünkü sadece okul sıralarını, gençlik hayallerini değil; aynı zamanda aynı tastan çorba içmiş, işin zahmetini, alın terini, başarı sevincini de birlikte yaşamışlardır. Aynı hedef diliyle konuşmak, sofrada anlatılan her hatıraya ayrı bir samimiyet katıyor. Yıllar geçse de, etrafında toplandığımız ortak ülkü bizi birbirimize daha sıkı bağlayan görünmez bir zincir oluyor.

Geçmişin Gölgesinde Huzur

Buluşmalarda yıllar öncesine gidiyoruz; taa öğrencilik yıllarımıza… Farklı coğrafyalardan o koca şehre ilk defa gelip şaşkın şaşkın ortalıkta dolaştığımız günlere… O günlerde çocuklarımız henüz dünyada bir varlık değildi… Şimdi onları büyümüş, eğitimlerini tamamlamış, yuvalarını kurmuş görüyoruz. Bir zamanlar dostların düğünlerine katılıyorken, şimdilerde onların evlatlarının mürüvvetine şahit olmak, onların kucağında torunlarını görmek… Bunların her biri, kalbe tarifsiz bir sevinç ve geçip giden zamana karşı elde kalan bir kıvanç bırakıyor.

Ailelerin Kaynaşması ve Yeni Dostluklar

Zamanla sadece biz dostlar değil, ailelerimiz de birbirine kaynaştı. Eşlerimiz arasında samimi bağlar kuruldu, çocuklarımız arasında da bambaşka dostluklar filizlendi. Kimsenin hesap etmediği bu güzel........

© Habername