Milliyetçilik, dünya siyasetinde halkların kendi kaderlerini tayin etme, kültürel varlıklarını koruma ve kendi devletini yaşatma iradesiyle şekillenen evrensel bir anlayıştır. Ancak her milletin tarihi, coğrafyası ve sosyolojisi farklı olduğu gibi, milliyetçilik anlayışları da farklılık gösterir. Türk milliyetçiliği tam da bu farkın adıdır: evrensel milliyetçilikle bağdaşan ama onun ötesine geçen, birleştirici, kapsayıcı ve devlete bağlılık ekseninde şekillenen bir düşünce sistemidir.

Türk milliyetçiliği, sadece etnik bir aidiyetin değil, kökleri derin bir medeniyetin, adalet temelli bir devlet geleneğinin ve bin yıllık kardeşliğin adıdır. Bu düşünceyi anlamak için tarihe bakmak yeterlidir.

Selçuklu’dan Osmanlı’ya: Millet Sistemiyle Şekillenen Milliyetçilik

Türk devlet geleneği, sadece Türkleri değil, farklı etnik ve dini unsurları da adaletle yöneten bir yapı üzerine kurulmuştur. Büyük Selçuklu Devleti’nde Nizamülmülk’ün “Siyasetname” adlı eserinde devletin bekası için halkın birlik içinde tutulmasının önemi vurgulanır. Bu anlayış, Osmanlı’da daha da sistematik hale gelmiş ve millet sistemi adıyla yüzyıllarca sürdürülmüştür.

Osmanlı’da Rum, Ermeni, Yahudi, Arap, Kürt gibi farklı topluluklar, kendi inanç ve........

© Habererk