Günümüz insanı, konfor alanını kutsuyor. Çıkarı için sessiz, faydası için katlanır hale geldi. Gelir adaletsizliği artarken, toplumsal eşitsizlik artık makul değil, korkutucu boyutlarda.

İşte tam bu ortamda, insan karakterinde kırılmalar yaşanıyor. Tepki vermeyen, değişim istemeyen, suskun ama umutlu bir kalabalık…

Peki, bu çürümenin kaynağı sadece yönetenler mi?
Hayır. Sorun sadece sistem değil; o sistemi ayakta tutan beklentiler........

© Habererk