menu_open Columnists
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close

15 Temmuz… Türkiye’de yaşamak!

31 1
15.07.2025

Hain darbe girişiminin yıl dönümünde bütün şehit ve gazilerimizi rahmetle, minnetle anıyorum.

Rabbim şehitlerimize rahmet eylesin, gazilerimize de hayırlı ömürler versin.

İki cihan saadeti nasip etsin.

Bu coğrafya yaman coğrafya, hepimizin kaderi…

Bazen düşünürüm,

“Doğduğum yerde büyüseydim acaba nasıl biri olurdum?”

diye.

*

Ben Almanya’da doğdum, çok küçükken Türkiye’ye getirildim, orada burada, beni kabul eden akrabaların yanında büyütüldüm.

Bebeklik çağlarımda annem babama “yük” gelmeseydim, Almanya’da yaşayabilir, orada okuyabilir ya da okumayabilirdim.

Belki de Almanya’dan emekliydim şimdi.

Almanya’dan ve Türkiye’den birer emekli maaşım vardı, orada ve Türkiye’de birer ev almıştım.

Burada arsa yatırımı da yapmıştım, belki de kirada bir dükkânım vardı.

“Alamancı” olduğum ve parayı sokaktan topluyor zannedildiğim için birçok yakınım, arkadaşım benden borç para istemişti.

Ben de vermiştim belki de.

Vermiştim ve büyük ihtimalle söz verilen tarihlerde geri alamamıştım.

Alacağımı istediğim için de “aç gözlü” ilân edilmiştim.

Arkamdan “Bunlar da Almanya’da tuvalet temizler, burada böyle hava atarlar!” diyenler olmuştu belki de…

Buradan aldığım evi kiraya verenlerden de olabilirdim…

Kiracı evimi mahvetmiş, üstelik epeyce de kira borcu takmıştı, büyük ihtimalle.

Kendimi Almanya’da da Türkiye’de de yabancı hissedenlerden olmuştum.

Henüz ikibuçuk yaşındayken önce İstanbul’daki öksüzler yuvası kıvamlı bir yere bırakıldığım ve sonrasında da aynı şehirde, akrabaların yanında büyütüldüğüm için böyle olmadı benim hayatım.

Almanya’da doğdum,Türkiye’de büyüdüm ve yaşlandım.

Coğrafya kader işte.

Bilemiyorum Almanya’da yaşatılsaydım nice olurdu halim?

Ben burada çok zorluklar çektim, yazsam roman olur.

Bizim caddelerde, sokaklarda sürekli olarak silah sesleri duyulurdu, bombaların patladığı bile olurdu.

Annesi babası olanlar güvende hissederlerdi kendilerini.

Ben yalnız gibiydim ve çok korkardım.

Kamplaşma, çatışma, anarşi dönemlerine denk gelmişti ilkokul, ortaokul dönemlerim.

Sağcı ve solcu gençler birbirlerini öldürüyorlardı sokak ortalarında.

Meğer CIA aparatı darbeciler şartları olgunlaştırıyormuş, nereden bilebilirdim o yaşlarımda.

Bizim okul hayatı acayipti, çok acayip.

Etrafımızda bomba patladığında ya da bulunduğumuz mekânlara bomba ihbarı yapıldığında okulumuz “tatil” edilirdi.

Nasıl........

© Haber7