Ayrıcalıklı bir zaman diliminde, aslında “bir oyun ve bir eğlenceden” başka bir şey olmayan dünya hayatının gündelik telâşesinden ve aldatıcı yüzünden bir bayramlık olsun uzak durmak şansına sahip olduğumuz için ne kadar şükretsek az…

İnanan insanları cennet asa bir iklime taşıyan bu özel zaman diliminin, gerek manevi hayatımız ve gerekse zihni melekelerimiz üzerindeki tesiri, tahmin edilemeyecek kadar fazladır.

İmanı hayatın belirleyici unsuru olarak tefekkür dünyasının merkezine koyan İslâm medeniyeti kavrayışı, karşılaşılan her meseleye bu düşünüşü tatbik etmiş ve ayrıntılarda bile bu hususun belirleyici olmasına özen göstermiştir.

Bu iddiamızı ispatlayan en önemli delillerden birisi de kuşkusuz ki ‘Kurban’dır.
Kurban kavramı, kelimenin tam manasıyla, nevi şahsına münhasır bir mana taşımaktadır ve dünyadaki hiçbir dilde (buna Arapça ve Farsça da dâhildir) Türkçedekine benzer bir karşılığı yoktur.

Neden mi?

Şundan…

Türkçedeki ‘kurban’ ifadesi, kesmek ya da boğazlamak gibi bir mana taşımaz…
Bu sebeple, Arapçadaki ‘uhdiye’ ve ‘nesike’ gibi Allah rızası için hayvan kesmek anlamında kullanılan kelimelerle ‘kurban’ arasında herhangi bir benzerlik bulunmamaktadır.

Diğer dillerde de (özellikle batı dillerinde), ‘boğazlamak’ yahut ‘kesmek’ fiiliyle birlikte anıldığını dikkate aldığımızda, Türkçedeki ‘kurban’ın, bu yönüyle tamamen........

© Haber7