Gençlikte Kur’an-ı Kerim’i okurken, gençlerle ilgili övgüye yer veren ayetler dikkatimi çekerdi, doğrusu bu hoşuma da giderdi; gençlerin itina ile ye­tiştirilmelerinin önemi vurgu­lanmaktaydı sözkonusu ayetlerde.

İslam’ın tebliğ edildiği ilk yıllardan itibaren Asr-ı Saadet’te gençler, ilmî, askerî, idari, siyasi, sosyal alanlarda gö­rev ve sorumluluklar üstlenerek önemli devlet görevlerinde bu­lunmuşlardır. Peygamber aleyhisselamın gençlere ilgisi de hoşuma giderdi. Anlardım ki İslam dini gençlere özel bir değer veriyor.

Kur’an-ı Kerim’de ve Peygamber aleyhisselamın sünnetinde gençliğin iyi eğitilmesi ve yetiştirilmesi konusunda uyarılar vardır. Kur’an-ı Kerim’de İbrahim aleyhisselam, Yusuf aleyhisselam, Musa aleyhisselam’ın gençlik dönemlerinden bahsedilmektedir. Hz. Meryem ve Ashab-ı Kehf de gençlik çağlarından bahsedilen kişilerdir.

Peygamberler; temiz bir yaratılışa sahiptir ve fetanet adı verilen çok güçlü, üstün bir zekaya sahiptirler; gençlik dönemlerindeki erdemli davranışları ve sosyal eleştirileriyle içinde yaşadıkları topluma örnek olmuşlardır.

Kur’an-ı Kerim’de Allahu Tealayı arama gayreti içerisinde bir genç olarak İbrahim aleyhisselam örnek verilir: “Gece basınca bir yıldız gördü, ‘İşte bu benim Rabbim!’ dedi; yıl­dız batınca, ‘Batanları sevmem.’ dedi. Ay’ı doğarken görünce, ‘Rabbim budur.’ dedi. O da batınca ‘Rabbim bana doğru yolu göstermezse elbette yoldan sapan toplu­luklardan olurum’ dedi. Güneşi doğarken görünce de ‘Rabbim budur, zira bu daha büyük.’ dedi. O da batınca dedi ki: ‘Ey kavmim! Ben sizin (Allah’a) ortak koş­tuğunuz şeylerden........

© Haber7