O sessiz, derin ve hikmetli şiirlerin şairiydi.

29 Ocak 1957 yılında aramızdan ayrılan saf şiirin bu önemli şairini neredeyse unuttuk derken çok güzel bir haber aldım. Bu haberi alırken hâlâ vefanın izinde giden, diğerkâmlık ve kadirşinaslık gibi hasletleri sahiplenen insanların olduğunu da öğrendim.

Geçtiğimiz gün kültürümüzün ve edebiyatımızın ‘Vefa Bakanı’ dediğim Mehmet Nuri Yardım ile konuştum. Mehmet Nuri Yardım ağabey, edebiyatımızın İstanbul şubesi, Vefa’nın yegâne adresidir bana göre.

Mehmet Nuri Yardım yeni bir hareket başlattık diye söze başladı ve şunları söyledi:

“Eyüp’ün Ebedî Sakinleri”, “Sultanahmet’in Ebedî Sakinleri”, “Üsküdar’ın Ebedî Sakinleri”… kabilinden bu millete, kültür ve medeniyete ne kadar hizmet etmiş gönül ve ilim ehli isim varsa onları bir toplantıda anıyor ve sonra hep birlikte mezarlık ziyaretine gidiyoruz. 26 Ocak Pazar günü de Ziya Osman Saba’yı yâd edeceğiz inşallah, lakin onun mezarı yok, bulamıyoruz!

Peki ya ailesi? diye sordum. Öyle ya, bir şairin mutlaka bir ailesi vardır. Bu insanlar bu kadar önemli, edebiyatımızın en seçkin şairlerinden birinin mezarına hiç mi gitmediler? Eşi, çocukları yok mu? Hepsi varmış! Lakin Mehmet Nuri ağabey........

© Haber7