1980’li, 90’lı yılların en çok para getiren sektörlerinden biri okul kitabı ve ünite dergisi işi idi. Vatandaş mecbur, okula giden çocuğuna kitap alacak, dergi alacak. Milyonlarca öğrenci, milyarlarca liralık pazarı kendiliğinden oluşturdu.

Okulların ve öğretmenlerin farklı tercihleri, bu alanda muazzam bir sektöre dönüşmüştü. Sadece kitapların basılması ve satılması değil, bunların ikinci el ticaretinin yapılması bile ayrı bir sektör haline gelmişti.

Ailede birden çok çocuk varsa büyüğün kitabı küçüğe devredilirdi. Artık kullanacak çocuk kalmayınca da ikinci el piyasasında yani sahaflarda üç beş kuruş harçlık getirsin diye elden çıkarılırdı. Çocuğu için yeni kitap almaya gücü yetmeyecek insanlar, sahaflarda dolaşıp uygun kitapları bulmaya çalışırlardı.

Kitap ve dergi masrafının aile bütçesine getirdiği yük gerçekten ciddiye alınacak kadar büyüktü. Bazı kitapçıların velilere senetle taksit yaptığı bile olurdu. Çocuk okutmak, salt kitaplar yüzünden bile büyük bir maddi mücadele alanı haline gelmişti.

2000’li yıllarda bu iş çözüldü. Devlet “okula giden çocukların kitabını ücretsiz olarak ben vereceğim” dedi. Böylece hem “eğitimde birlik” yasasına daha uygun bir sistem geliştirilmiş oldu hem de vatandaş her eylül ayında kara kara........

© Haber7