Amerikan başkanlık tarihine baktığınızda verilen desteğin tonları değişse de, Washington’ın Ortadoğu politikalarının omurgasını her zaman İsrail’le ortaklığa varan güçlü ilişkiler belirledi.

Truman’ın 1948’de İsrail’i tanıması, Johnson’ın 1967 Altı Gün Savaşı’ndaki açık desteği, Nixon’ın 1973 Yom Kippur Savaşı’nda yürüttüğü “hava köprüsü” ya da Reagan’ın İsrail’i “stratejik müttefik” ilan etmesi bu uzun ortaklığın kilometre taşlarıydı.

Bununla birlikte bazı ABD başkanları, uluslararası hukukun ve vicdanın sınırlarını zorlayan İsrail’i zaman zaman dizginleyebildi. ABD Başkanlarından Dwight D.Eisenhower 1956’da İsrail’le Süveyş Krizi’nde geri adım attırdı. Jimmy Carter Camp David’le diplomasiyi öne çıkardı; George H. W. Bush kredi garantilerini askıya aldı; Barack Obama ise Benjamin Netanyahu ile açık krizler yaşadı.

Ama hiçbiri ABD Başkanı İsrail ilişkilerinde Donald Trump kadar pervasız ve vicdani ölçülerden kopuk davranmadı.

Trump ilişkilerinde yalnızca güvenlik iş birliğiyle yetinmedi; Amerikan diplomasisinin kırmızı çizgilerini yerle bir ederek İsrail’e koşulsuz sadakat gösterdi.

2017’de Kudüs’ü İsrail’in başkenti olarak tanıyan ve elçiliği buraya taşıyan Trump, onlarca yıl korunmuş statükoyu yıktı. Bu hamle yalnızca İsrail hükümeti için değil, küresel Yahudi lobisi için de bir “tarihi zafer”di.

2019’da Golan Tepeleri üzerindeki İsrail egemenliğini tanıması, uluslararası hukuku hiçe sayan ikinci büyük adımdı.

2020’de Abraham Anlaşmalarıyla İsrail’i BAE, Bahreyn, Sudan ve Fas’la normalleştiren Trump, Filistin meselesini bütünüyle gölgede bıraktı.

Trump döneminde ABD’nin İsrail’e sağladığı askeri destek, tarihte eşi görülmemiş boyutlara ulaştı. 38 milyar dolarlık askeri yardım paketini takip eden ek fonlar, en gelişmiş F-35 savaş uçaklarından Demir Kubbe ve Arrow füze savunma sistemlerine, sınırsız mühimmat sevkiyatına kadar uzandı.

Aralıksız devam eden bu destek, yalnızca “güvenlik iş birliği” değil; Gazze’de sivilleri hedef alan saldırıların cephaneliğini dolduran, işgali derinleştiren ve soykırımı sürdürülebilir hale getiren doğrudan bir güç aktarımıydı.

Netanyahu’ya “dostum Bibi” diye hitap eden Trump’ın “barış” söyleminin gölgesinde, Washington’dan Tel Aviv’e akan bu silah ve mühimmat, Gazze’deki çok boyutlu soykırımın yıkımın ve kanlı bilançonun sponsoru hâline geldi.

SOYKIRIM ÜZERİNDE PROJEYE DÖNÜŞEN “RİVİERA” HAYALİ

Gazze’de soykırım bilançosu her geçen gün ağırlaşırken çoğu çocuk ve kadınlardan oluşan hayatını kaybedenlerin sayısı 64 bine yaklaşıyor, yaralılar ise 161 bini geçiyor.

Yıkılmış mahalleler, bombalanan hastane ve okulların enkazları üzerinde Trump ve ekibi “Great Trust” adını verdikleri projeyle Gazze’yi “Ortadoğu’nun Rivierası”na dönüştürme hayalini pazarlamaya girişiyor.

Bir zamanların yaşam dolu Gazze sokaklarında şimdi ölümün her çeşidi kol geziyor. 130’u çocuk 367 Filistinli açlıktan ölürken 5 yaş altı 143 bin çocuk 55 binden fazla hamile kadınında aralarında bulunduğu yarım milyondan fazla kişi yetersiz beslenmeyle karşı karşıya.

Kıtlığın felaket seviyesi olan 5. dereceye ulaştığı Gazze’de 100 binden fazla yapı yıkılmış, 192 bin ağır hasarlı duruma gelmiş halde.

Netanyahu’nun aralıksız saldırılarıyla enkaza dönen Gazze sözde barış mimarı Trump’ın gözünde “satılık arsa” olmaktan başka bir anlam taşımıyor. Manhattan’daki kulelerinden aşina olunan Trump’ın fırsatçı emlakçı mantığı, bu kez her gün soykırımın siyah dumanlarının yükseldiği Gazze’ye taşınıyor.

Washington Post’un yayınladığı belgelere göre; daha önce yapay zeka tarafından üretilen ve Gazze’yi “Ortadoğu’nun Rivierası” yapma hayalinin bir adım daha ileriye götürülerek karanlık bir proje haline getirildiği anlaşılıyor.

Soykırımın müteahhitliğine soyunan Trump’ın Gazze Yeniden Yapılanma, Ekonomik Hızlandırma ve Dönüşüm Vakfı (GREAT Trust) adını verdiği projesi, Gazze’nin yıkıntıları üzerine kurulacak emlak ve altyapı planlarını içeren karanlık bir vizyonu temsil ediyor.

Emlakçı refleksiyle tasarlanan ve bölgenin az 10 yıl boyunca ABD vesayetinde yönetilmesini öngören 38 sayfalık plan, yıkılmış evlerin........

© Haber7