Sovyetler Birliği'nin “derinlikte savunma” stratejisi, Nazi Almanyası’na karşı kazanılan zaferin arkasındaki en önemli unsurlardan biriydi. Bu mirası devralan Rusya Federasyonu da, coğrafi genişliğini bir avantaj ve güvenlik tamponu olarak görerek kendi topraklarının merkezini saldırılara karşı ulaşılmaz kılmak üzerine bir askeri zihniyet geliştirmişti. Ancak Ukrayna’nın 1 Haziranda gerçekleştirdiği saldırı, tam da bu zihniyeti hedef almış ve onun çözülmeye başladığını göstermiştir.

Operasyonun İcra Şekli: SİHA Tabanlı Stratejik Taarruzun Evrimi

3.500 kilometrelik bir derinliğe yapılan saldırı, sadece mesafe anlamında değil, kavramsal olarak da “dokunulmazlık” algısının parçalanmasıdır. Savaşın sıcak cephesinden binlerce kilometre ötede, hiçbir savunma sisteminin ciddi tehdit beklemediği üslerin hedef alınması, Rus stratejisinde köklü bir travma yaratmıştır. Murmansk’tan Belaya’ya uzanan bu stratejik çizgi, sadece hava araçlarının değil; aynı zamanda Rusya’nın gözetleme, kontrol, nükleer caydırıcılık ve stratejik yönlendirme kapasitesinin omurgasını oluşturmaktadır. Bu omurganın Ukrayna gibi göreli olarak daha zayıf bir ülke tarafından hedef alınabilmesi, yalnızca askeri değil, sembolik bir yıkımdır.

Saldırının gerçekleştiği üslerden biri, Sibirya’nın derinliklerinde yer alan Belaya Hava Üssü’dür. Bu üssün hedef alınması, Rusya'nın doğu hava savunma ağının ve stratejik bombardıman kabiliyetinin merkezine yapılan bir darbedir. Diğeri ise Kuzey Kutup Dairesi içerisinde, Norveç sınırına yakın Murmansk bölgesindedir; burası hem NATO'ya karşı ileri gözlem noktasını temsil etmekte, hem de Kuzey Filosunun hava unsurlarına ev sahipliği yapmaktadır. Bu coğrafyaların ortak noktası ise, bugüne dek hiçbir düşmanın ulaşamadığı ya da ulaşacağı düşünülmeyen “iç güvenli bölge”ler olarak kabul edilmeleridir.

Bu saldırının icra biçimi, modern savaş sanatının geldiği noktayı çarpıcı biçimde ortaya koymaktadır. Burada mesele sadece bir hedefin vurulması değil, bu hedefe nasıl ulaşıldığıdır. Ukrayna’nın kullandığı yöntemler, konvansiyonel çatışmanın ötesine geçen, düşük maliyetli ama yüksek etki gücüne sahip hibrit bir harp anlayışının ürünüdür. Bu operasyon, yalnızca kinetik değil, aynı zamanda bilişsel, elektronik ve istihbari katmanların eşgüdüm içinde kullanıldığı çok boyutlu bir stratejik senaryonun parçası olarak okunmalıdır.

Rusya’nın iç bölgelerine gerçekleştirilen bu taarruzda kullanılan........

© Haber7