Nicedir usul usul makas değiştiriyoruz. Gönül lokomotifinin çektiği kahır vagonları, lebaleb dolu üstelik! Sabır ırmağının yanı sıra kıvrılıp giden tahammül raylarında, salınarak ilerleyen ömür treni... Sanırsınız ki bu keşmekeş vadisinin yegâne yâreni! Halbuki her teker dönüşünde geçip gitmekte. Şimendifer olduğunu, istim salınca fark ettiren bir geçiş bu! Gözyaşlarından mürekkep bir buharın gücüyle, payına düşen mesafeleri metazori bir içiş bu!

Perdeler gerili nereye baksak! Hayalin yansıdığı ürkek perdeler... Işığın traşladığı ve manilerin dışladığı gölgelerin gezindiği perdeler! Film tadında lakin filmden öte bir görünmenin ayartıcılığında sıkışıp kalmışçasına tanımsız. Tanımsızlığı omuzlarına bir şal hafifliğinde bırakan, kopuk........

© Haber Vakti