Ramazan geldi hoş geldi. De... Biz niçin hoş değiliz?

Eskiden bütün her yere sinen o letafet, sırra kadem basmış gibi. Gazze aklımıza geldikçe, boğazımıza düğümleniyor her nefes... Her sahur her iftar buruk! Görünüşe bakılırsa kederimiz dahi laftan ibaret.

Tamah ettiklerimizin örttüğü kalplerimiz, taşa taş çıkartıyor. Gündelik telaşımız herşeyin önüne geçmiş. Kâr odaklı bir toplum olarak telafisiz zarara koşuyoruz. Tamah ipiyle çeke çeke can bineğimizi, bir tekeri yalpalayan menfaat arabasına hunharca koşuyoruz. Tamahkârız vesselam!

Kâr zaptetmiş her zerremizi. Tamahkârız, hilekârız... Yüzümüze vurulunca da zeytinyağı gibi üste çıkıp sitemkârız. Riyamızı riyazat ile rakamlara boğarken, düpedüz çakma vefakârız. Özümüz, sözümüz, tutmak bilmeyen hesap misali, kendini avcı zanneden bir şikârız. İşler bilindiği göründüğü gibi değil........

© Haber Vakti