Gurbet… Sıladan uzak her yer! Hasret ayazının iliklere işlediği, zamanın ömrü hunharca dişlediği mevsim… Gurbet… Bazen bir sükût, bazen bir kırık nağme, bazen de dilde anılırken titreyen bir isim!

Gurbet… Bir başına kalmakla, kalabalıklar için de ıssızlaşmak arası… Gönle isabet eden sitem oklarıyla kanayan hüzün yarası… Gecenin, kalemin ve gözün karası… Gurbet… Garibin savılmak bilmeyen sırası!

Gurbet… Şiirlere sarmalanıp tüten can ateşi… Efkârın doruklarında yok imiş benzeri, eşi! Batarken, ağır ağır akşam güneşi… Âcizin başlarmış tefekkür vaktinde kendiyle güreşi! Sonunda........

© Haber Vakti