Yeraltını, yerüstünü , esen rüzgarı bile sömürdük. Kalabalığız hem de çok. Kalabalıklar olarak yerüstünde sömürmediğimiz şey kaldı mı acaba?

Her şey bizim için . Her şey insanlar için belledik. Yerdeki yılanın derisini ayağımıza geçirdik. Kuzunun postunu sırtımıza. Önümüze çıkan ağacın meyvesini yedik, yemekle kalmadık onu da aşıladık. Yeni türler ürettik.

Düşünün ki bir enginarı bulduk, o sert kabuklarını tek tek soyduk, kalbine ulaştık , tüylerini yolduk, pişirdik onu da yedik.

Doğanın verdiğini aldık, dahasını istedik vermezse zorla aldık. Yaktık yıktık.

Yerdeki kumu aldık bir şeylerle karıştırdık tonlarcasını yerüstüne yığdık ta yığdık. Yığdıkça çoğaldık çoğaldıkça........

© Günışığı Gazetesi