TÜRKİYE ÇAĞ ATLIYOR ÇAĞ!

Muhteşem bir ülke, adı: Türkiye! Şanslıyız çünkü bu ülkede yaşıyoruz. Gökyüzünden yıldız değil, akıl ve feraset yağıyor. Milletin alnında nur, cebinde huzur, sofrasında bereket… Daha ne istenir ki? Ekonomide uçmuşuz; cüzdanlar boş; ama gönüller tok. Ötesi var mı?

Adalet deseniz şeker kamışı… Emme de yanında yat! Mahkemelerin hızına yetişmek ne mümkün… Siz nasıl dilekçe vereyim de bu isnattan kurtulayım derken hâkim kararını çoktan vermiş. Dosya daha rafta ısınmadan hüküm hazır. Hızın hızına yetişmek ne mümkün. Hele de şeffaf ve bağımsızlığına... Kuvvetler ayrılığı da ne? Kuvvet tek elde toplanmalı ki yumruğunu masaya vurdu mu ses getire… Ağızdan çıkan her söz, kanun ola… Hukukta çağ böyle atlanır işte… Bak, Ağrı’yı çoktan aştık, gözümüz Everest’in zirvesinde!

Eğitimde harikalar yaratıyoruz. Herkese en az üç diploma... Sınav soruları beş şıklı, dördü çeldirici biri doğru. Tıpkı yönetimin aldığı kararlar gibi sen ezberle yeter ki! Zekâymış, yetenekmiş, bilimmiş geçin bunları. Gençler, yarınlarından emin. Öyle değil mi Emin? Gerisi fasa fiso… Her ilde bir yahut birden fazla üniversite. Özeli, devleti daha ne olsun! Yeter ki okumak iste! Mezuniyetten hemen sonra diplomalı işsizlik stajı, kısa adı: Dershane, ardından KPSS sonra tertemiz bir önlük, buyur garsonluk, beğenmedin mi al bir motosiklet oluver kurye.

Siyasetçilerimiz desen, nezaketleriyle gönül çiçeklerimizi suluyorlar her gün, her gece ekranlardaki muhteşem görüntüleriyle! Bize gülücük gönderirken birbirlerine de öyle kibar hakaret ediyorlar ki hakaretlerini........

© Günışığı Gazetesi