Temmuz ayının bize garezi neyse kültür ve sanat dünyamızı öksüz bırakmaya ant içmiş gibiydi. Ferid Edgü’den Erhan Karaesmen’e, Kenan Işık’tan Afşar Timuçin’e edebiyat ve sanat dünyamızın mimarlarını, temel taşlarını aramızdan koparmaya doymamış gibi son olarak Genco Erkal’ı, ülkemizin bugününü ve geleceğini aydınlatan bir ustayı çekip aldı elimizden…

Tiyatro tarihi hocası olarak, derslerinde ustaya büyük yer veren bir sanatsever olarak, oyunlarının tümünü olmasa da çoğunu izlemiş biri olarak Genco Erkal derken söze nereden başlayacağımı, hangi özelliklerinin altını çizeceğimi bilmiyorum. Bildiğim o ki bu yazı uzun ve kapsamlı bir yazı olacak ama ben yine de içimden geçenleri tam anlamıyla yansıtmayı başaramayacağım.

Genco Erkal derken aklıma neler mi geliyor?

Genco Erkal derken! Öncelikle ve özellikle sanatçı olmanın özelliklerinden ve ölçütlerinden biri olan tavır ve duruşuyla, ışığıyla sadece sahneyi dolduran değil, seyirciye, öğrenciye, meslektaşlarına eğilmemeyi, bükülmemeyi, ödünsüz olmayı, ağaçlar gibi ayakta ölmeyi ve sadece halkı selamlarken eğilmeyi öğreten bir usta geliyor aklıma…

Genco Erkal derken! İnsanların hukuk dışı uygulamalarla içeri atıldığı, toplumun yapılan zamlarla çileden çıktığı, doktorlara şiddet uygulandığı anlarda en yüksek sesi çıkaran, hiç düşünmeden sahaya inen, başı hep dik, sözü hep güçlü, halkı hep bilinçlendiren aydın yüreği geliyor aklıma…

Genco Erkal derken! Estetikten, kaliteden, etik değerlerden ödün vermeden, 65 yıl fiilen tiyatro yapan, Dostlar Tiyatrosunun sahibi, müdürü, yöneticisi, yönetmeni, çevirmeni olan çok yönlü bir kültür ve sanat insanı olarak içinde biriktirdikleriyle, sahneye taşıdıklarıyla kendini tiyatroya adayan, şiirleriyle ve yorumlarıyla akıllara, arşivlere kazınan Simyacı geliyor aklıma…

Genco Erkal derken! Açılan davalara, uygulanan yasaklara, siyasal baskılara, kapatılmalara rağmen tiyatroyu bırakmayan, politik tiyatronun yetkin temsilcisi, Bertolt Bercht oyunlarının eşsiz yorumcusu, Bir Delinin Hatıra Defteri adlı oyunu 50 yıldan fazla sergilerken yıllara ve yollara meydan okuyan bir sanatçı geliyor aklıma…

Genco Erkal derken! Nazım Hikmet’ten Aziz Nesin’e, Gogol’den Can Yücel’e, Sartre’dan Ionesco’ya, Stenbeick’ten Haldun Taner’e, Refik Erduran’dan Vasıf Öngören’e her alanda ve her anlamda değişik konuları sahneye uyarlayan, oyunlar çeviren, senfonik konserleri sahneye taşıyan, müzikli oyunları yöneten Keşanlı Ali Destanı’nı yönetip oynarken yıldızı parlayan bir büyük usta geliyor aklıma…

Genco Erkal derken! At, Faize Hücum, Ticaret Masalı, Prensesin Uykusu, Hakkâri’de Dört Mevsim gibi filmleriyle Altın Portakal ve Berlin’de Gümüş Ayı ödülleri başta olmak üzere yerli ve yabancı pek çok ödülü hak eden! Türk ve dünya edebiyatının önemli başyapıtlarını sahneye taşıyan gerçek bir tiyatro tutkunu,........

© Gerçek Gündem