Πρόσφατα, κατά τη διάρκεια του Grand Prix του Καναδά, ο επικεφαλής της Scuderia Ferrari, Φρεντερίκ Βασέρ (Frédéric Vasseur), εξέφρασε δημόσια την έντονη δυσαρέσκειά του προς ένα μέρος του ιταλικού Τύπου. Ο λόγος ήταν τα συνεχή δημοσιεύματα και οι φήμες που αφορούσαν την εμπιστοσύνη των οδηγών στην ομάδα, την πιθανή αποχώρηση στελεχών, ακόμη και την ίδια του τη θέση.

Διαβάστε ακόμα
» Ο ιταλικός Τύπος ξαφνικά «σφυροκοπεί» τον Βασέρ

Η έκρηξη του Βασέρ, ο οποίος τόνισε ότι τέτοιου είδους δημοσιογραφία «δεν βοηθά στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος» και «βλάπτει την ομάδα», αποτελεί την πιο πρόσφατη ένδειξη ενός βαθύτερου, χρόνιου προβλήματος που μαστίζει την ιστορική ομάδα.

Η Ferrari είναι κάτι περισσότερο από μια αγωνιστική ομάδα της Formula 1. Αποτελεί ένα παγκόσμιο πολιτισμικό σύμβολο, την επιτομή του πάθους, της ταχύτητας και της ιταλικής υπερηφάνειας. Για εκατομμύρια οπαδούς σε όλο τον κόσμο, δεν είναι απλώς ένα brand, αλλά μια σχεδόν θρησκευτική υπόθεση, μια ζωντανή κληρονομιά που συνεχίζει να μαγνητίζει.

Ωστόσο, πίσω από την αίγλη και το ασταμάτητο φρόνημα των Tifosi, κρύβεται μια σκληρή πραγματικότητα: σχεδόν δύο δεκαετίες έχουν περάσει από την τελευταία κατάκτηση πρωταθλήματος οδηγών (2007 με τον Κίμι Ράικονεν) και κατασκευαστών (2008), και η Σκουντερία αδυνατεί να επιστρέψει στην κορυφή. Παρά τις αστρονομικές επενδύσεις, την πρόσληψη κορυφαίων ταλέντων και τις συνεχείς αλλαγές προσώπων σε καίριες θέσεις, η ομάδα του Μαρανέλο μοιάζει εγκλωβισμένη σε έναν φαύλο κύκλο αποτυχιών.

Το ερώτημα που πλανάται στην ατμόσφαιρα της Formula 1 και βασανίζει τους πιστούς οπαδούς της είναι επιτακτικό: Τι πήγε στραβά μετά τη «χρυσή εποχή» των αρχών του 21ου αιώνα και ποιοι παράγοντες συντηρούν αυτό το φαινόμενο, που έχει οδηγήσει στην εμφάνιση μιας «τοξικής» κουλτούρας;

Για να κατανοήσουμε το παρόν, πρέπει να ανατρέψουμε στο παρελθόν. Η περίοδος μεταξύ 1999 και 2004 αποτελεί το απόλυτο παράδειγμα της επιτυχίας της Ferrari, όταν η ομάδα κυριάρχησε απόλυτα στη Formula 1,........

© gazzetta