BENCE; hayali bile güzel...

Zamanın kavşak noktasındayız; hüküm cümlesi kurmak için erken olabilir ancak çok ince işçilikle hazırlandığı her geçen gün daha çok anlaşılan “çözülme” sürecinin aslında “Cumhuriyeti dönüştürmek için yapılan bir cerrahi operasyon” olduğu yönünde duyulan kaygı ve tereddütler artmaktadır.

Mustafa Kemal Atatürk’ün liderliğinde Türk Milletinin verdiği milli mücadele ile kurulan; Lozan Barış Antlaşması ile uluslararası düzlemde 1924 Anayasası ile de milli düzeyde “kurucu hukuk” kazanan Cumhuriyeti, yeni yüzyılın başlangıcında (veya ikinci yüzyılının başlangıcında) yeniden tanzim etmek isteyen bir “üst akıl” dayatması ile karşı karşıya olduğumuz yönünde kaygılar ve itirazlar da artmaktadır.

DEM Parti Merkez Yürütme Kurulu, PKK’nın 5 Mayıs tarihinde kongresini topladığını ve kendini feshettiğini “Bu bir son değil, yeni bir başlangıçtır” diyerek bir resmi açıklama ile duyurdu.

Neyin sonu neyin başlangıcı?

Çok su götürür; çok tartışmalı...

Yoksa, sonun başlangıcı mı?

Kafamızı kuma sokmadan, gerçekleri ıskalamadan, yaşanmışlıkları yok saymadan, kelimelerin, sloganların, kulağa hoş gelen cümlelerin arkasına saklanan niyetlerin farkında olarak açık açık tartışılması gerekir. Körler sağırlar diyaloğu ile tarih tanzim edilemez.

Zamanın kavşak noktasındayız; gireceğimiz yol bizi nereye götürecek?

Gelecek yüzyılları ve nesilleri derinden ilgilendirecek bir kararın öncesinde çok iyi düşünmemiz gerekmektedir. 1856 Paris 1878 Berlin ve 1923 Lozan barış konferanslarında olduğu........

© Gazete Pencere