Put kıran İbrâhim (a.s) atamız, yaşadığı dönemin Nemruduyla; o kadar mücadele etmiş ki, Nemrut gibi azılı bir inkârcı tarafından, kurtulsunlar diye ateşe atılıyor. Ateş'e atılan Hz. İbrâhim (a.s), ateşe doğru giderken dahi; Tevhit inancından ödün, vermemiş, Nemrut'un inkârcı düzenine boyun eğmemiştir. Dilinden şu cümleler dökülmüş: Hasbünallahi ve ni'mel vekîl, Ni'me-l Mevla ve Ni'men-nesir... Allah ne güzel vekildir, o bana yeter.

Dünya durdukça, Nemrutların olacağını biliyoruz. Fakat her çağda ve zamanda, İbrahim'lerin, Musa'ların ve Muhammedilerin de var olacaklarını unutmamalıyız. Mezopotamya diye rivayet edilen doğup büyüdüğü topraklarda, putperest Nemrut ve ruhen köleleşmiş olan toplum ve düzeniyle durmadan mücadelesini sürdüren ceddimiz İbrâhim (a.s) ardında gelen nesillere; Nemrutlarla nasıl mücadele edilmesi gerektiğinin yolunu göstermiştir...

Tek başına bir ümmet olan Hz. İbrahimi Rabbimiz bize şöyle tanıtıyor:

Hiç kuşkusuz İbrahim, tek başına bir ümmetti. Gönülden Allah’a kulluk yapan, (şirki terk edip dini Allah’a halis kılan bir) hanifti. Müşriklerden de değildi/olmadı. (16/Nahl, 120)

Doğup büyüdüğü topraklardan hicret eden İbrahim (a.s), Kabe'yi oğlu İsmail (a.s) ile birlikte yeniden inşa ederken; Ebu Kubeys dağına çıkıp, insanları; Allah'ın davetine icabet etmeleri için çağırmıştı. Elbette çağırmak İbrahim (a.s)'ın vazifesiydi ama; icabet etme işi, kulların tercihine bırakılmıştı.

O günden bugüne, bugünden kıyamete kadar; İbrâhim (a.s)'ın nidasına inanıp Allah'ın davetine icabet edenler, yaşadıkları........

© Gazete İpekyol