Şanlıurfa, medeniyetlerin beşiği, tarihin altın anahtarı... Dünyanın dört bir yanından insanların gözünü diktiği, geçmişin izlerini soluduğu bu kadim şehir, maalesef müzecilik konusunda büyük bir hayal kırıklığı yaşatıyor. Tarih ve kültür başkenti olmasına rağmen, şehrin müzecilik vizyonu maalesef tam anlamıyla bir "okul müsameresi" seviyesinde kalmış olduğunu düşünüyorum.

Şanlıurfa’nın en bilinen müzesi, tartışmalı bir mekâna inşa edilmesiyle zaten yıllardır bu sorun gündemdeydi. Hatta bir zamanlar “Dinler Bahçesi” olarak düşünülen bu alan, tarihi mozaik kalıntıları gerekçesiyle projeden vazgeçildiğinde hepimizi umutlandırmıştı. Ancak ardından, bu tarihi kalıntıların üzerine AVM ve devasa bir müze inşa edilmesi, büyük bir çelişkiyi ve vizyonsuzluğun da geldiği noktayı işaret ediyordu. Yüz milyonlarca liranın gömüldüğü bu proje, aslında neye hizmet etti, kimlere fayda sağladı, düşündürücü...

Araştırmalarımız gösteriyor ki, Şanlıurfa’da mevcut 5-6 müzenin neredeyse hiçbiri Kültür ve Turizm Bakanlığı onayına sahip değil. Mutfak Müzesi'nden İbrahim Tatlıses ve Müslüm Gürses Müzeleri’ne, Basın Müzesi’nden Kurtuluş Müzesi’ne kadar tüm müzeler, adeta "ben yaptım oldu" zihniyetiyle maalesef açılmış durumdadır. Müzelerdeki çalışanlar ise herhangi bir müzecilik eğitimi ya da deneyimi olmayan tamamen onun bunun siyasi referansıyla işe alınan kişilerden oluşuyor. Yani, bırakın turistlerin ilgisini çekmeyi, kendi halkımıza hitap etmekten dahi uzak bir anlayıştayız.

Örneğin, Urfa........

© Gazete İpekyol