Peygamberimiz (ASV) kendisine gelen vahyin bazı kısımlarını kaçırmaktan endişeleniyordu. Bu nedenle hemen ezberlemek için, tamamlanmasını beklemeden alelacele diliyle tekrar ediyordu, Bunun üzerine Yüce Allah vahiy sırasında nasıl davranması gerektiğini indirdiği ayetlerle peygamberimize bildirmiştir. Ayetlerde şöyle buyrulmuştur: “Onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini onunla hareket ettirme. Şüphesiz ki onu toplamak ve okumasını sağlamak da bize aittir. O halde onu okuduğumuz zaman sen onun okunuşuna tabi ol (takip et). Sonra onu açıklamak da bize aittir.” (Kıyâme, 16- 19.)

Ayetlerde kısaca anlatılmak istenen mana tefsirlerde şöyle açıklanmıştır:

"Ey Peygamber! Kur’an'ın vahyi sana geldiğinde, 'ondan bazı şeyleri kaçırabilirim' şeklinde bir telaş ile dilini alelacele hareket ettirip tekrara girişme. O vahyi göğsünde cem etmek ve kıraatini dilinde sabit kılmak bize aittir. Öyleyse Cebrail’in diliyle onu sana okuduğumuz zaman, sen de onun okunuşunu takip et, ona tabi ol. Sonra, Kur’an’ın anlaşılmakta zorluk çekilen kısımlarını manalarını açıklamak da bize aittir.”

Şu halde Kur’an’ın ezberlenmesi, okunması ve beyanı yani anlaşılır şekilde açıklanması olarak bildirilen bu üç husus ilahi desteğe matuftur, Yüce Allah’ın işidir. Kulun Kur’an-ı Kerim’i öğrenme ve ezberlemeye yönelik gayreti, Yüce Allah’ın desteğini talep etmektir. Başka bir ifadeyle........

© Gazete İpekyol