MUTLU geliyor insan hayata…

Ağlamak, mutluluk mu derseniz…

Ben bazen ağlayarak ta mutlu olacağına inanırım insanın…

Dolayısıyla ana rahminden çıkan bebek, doktorun poposuna attığı ilk şaplakla ağlıyor gibi yapmasını mutsuzlukla kim niteleyebilir ki?

Ama insanoğlu hep bebek olarak kalmıyor.

Sürekli büyüyor.

Çevresini, insanları ve hayatı tanıyor.

Tam idrak durumuna geçtiği andan itibaren de, hayat adına tüm çabası mutluluğa giden yolda attığı adımları çabuklaştırıp, sıklaştırmaya yöneliyor.

Elbette mutlak mutluluğa sadece bu yönden ulaşmak imkansız.

Kötü şeylerde yaşıyor insan…

Kendini mutsuz eden…

Çaresiz bırakan…

Geleceğe karamsar baktıran…

Hatta milyarlarca insanla paylaştığı dünyada yalnızlık........

© Gazete Gerçek