Türklerin birçok özelliği var. Hemen şuracıkta sayabileceğimiz içtenlik, cana yakın olma, duygusal, misafirperver, ataklık gibi dışarıdan görülebilen, fakında olunabilen özelliklerimiz. Bunlar ilk etapta dikkat çeken özelliklerimiz. Akdeniz insanı genelde zaten el kol hareketleriyle de kendini belli eder ve heyecanını tutamaz. Bizim erkeğimiz, kadınımız, çocuğumuz duygusaldır, ani refleks geliştirir, hemen yardımcı olmaya çalışır. Geçen hafta 7.si düzenlenen Etnospor kültür festivalinde çok güzel bir soruyla Cumhurbaşkanımız karşı karşıya kaldı. Cumhurbaşkanı Erdoğan’a bir çocuk soru yöneltti. Soru şu; en Türk özelliğiniz nedir? Kendisi de “Güzel konuşurum” dedi. Yani etkili konuşurum kitleleri hitabetimle tesir altına alabilirim demek istedi. Alt metinde bunlar yazıyordu. O halde hep birlikte düşünelim; “En Türk özelliğiniz nedir? “

Türkçe

Bir makalede merhum Prof. Dr. Şaban Teoman Duralı, dil ve devlet şeklinde teşkilatlanabilme, ordu yönetme becerisi ve ırkçılıktan, soy saplantısından uzak olma Türklerin tarih boyunca süreklilik gösteren temel özellikleri olmuştur, diyor. Buna katılmamak mümkün mü? Bizi esasen bir arada tutan en büyük özelliğimiz dilimiz Türkçedir. Bunun çok büyük bir zenginlik olduğunu ilerleyen yıllarda daha iyi anlayacağız. Zira Sovyet Sosyalist Birliği zamanında bağımsız olamayan Türk boyları baskılanmıştır. Hepsi komünist Rus rejiminde ister istemez dil, din ve geleneklerini yaşamak konusunda rahat olamamışlardır. Ancak bu dezavantajın da gözükmeyen bir avantaj kısmı olmuştur. Bu kadim Türk toplulukları kendilerini Rus emperyalizminden korumak için içlerine kapanmışlardır. Bu da onların özellikle gelenekler ve görenekler konusunda asimile olmalarını engellemiştir. Burada en büyük etken Türkçe olmuştur. Türkçenin hayatın her noktasında eşyasından, duygusuna kadar manilerine, türkülerine, ezgilerine kadar var olmaya devam etmiştir. Dışarıda okulda, devlet işlerinde ve işyerlerinde Rusça konuşsalar da aile içinde kendi mahallelerinde Türkçeyi asla bırakmamışlardır. Tabii onların konuştuğu Türkiye Türkçesinden daha değişik. Ancak dil yapısı yine aynı. Son 40, 50 senedir küreselleşme diye diye kültürleri sıfırlamayı planlayan o Siyonist akıl burada başarılı olamamıştır. Bu da tamamen Türkçe dilinin tüm Türk halklarını bir arada tutma motivasyonunun başarısıdır. Sadece kendini Türk olarak tanımlayanları değil, farklı etnik gruplara ait olsa dahi Türk coğrafyalarında yaşayan herkesi birleştiren en önemli özelliğimiz Türkçedir. O yüzden kadim dilleri bozmak için her yere İngilizce kelimeleri sıkıştırmaya çalışan bir tekno medya var. Gençlerin dilini bozarak onları bütün değerlerinden koparmaya çalışan bir anlayış bu. Ama burada en güçlü tutkal Türkçedir.

Duygumuz düşüncemiz Türkçedir

Evet biz duygumuzun sancısını bile Türkçe ile yoğururuz. Bozlaklar, ağıtlar, ilahiler, deyişler, maniler hepsi Türkçe yaşanarak Türkçe dizerek oluşmuştur. Türk topraklarında yaşayan herkes bilir ki Türklerin yolculuğu bir yaşanmışlığın hikayesidir. Hiçbir objeye öylesine isim verilmemiştir. İnsanın en derin duygu ve düşüncelerinden adeta filizlenmiştir Türkçe. Türkçe su, ekmek, hava kadar doğaldır. Bir de Türkçe reddetmez kimseyi. Seni içine alır, benimser ve kucaklar. İhanetini görse dahi sana türküler yakarak yine de seni yaşatır. Ses varlığı açısında doğanın tınısıyla aynıdır. Yaprağın hışırtısında şşşş vardır. Rüzgârın uğultusunda vuuu vardır. Misafiri önce baş köşeye alır; yedirir, içirir yatak döşek kurar. Gideceği zaman da onu yine bırakmaz eline çıkınını verir. Sen onu unutamazsın. Tıpkı Türkçede sondaki ek gibidir misafirlik, dostluk, yabancılık hissetmezsin. Seni alır ar-ka-daş yapar. Daş ekiyle seni hayatına ortak eder. Hece hece adım adım seni bağrına alır. Mevki Türkçe olmasa da sonuna eklersen mevkidaş olur, al sana Türkçe kelime. Türk’te ırkçılığın işte bu yüzden yeri yoktur. Batılıya bile yüzünü kapamamış Television olmuş Televizyon. Duygumuzu yansıtan ne varsan düşüncemize de yerleşmiş. At başı gitmiş duygumuz, düşüncemiz. Biri alıp başını gitmemiş. Hep uyumlu, ahenk içinde olmuş dilimizle yaşantımız.

Türkçeyi unutmak hafıza........

© Gazete Damga