Yan tarafta, gencecik güzel bir kız telefonda arkadaşı sandığım biri ile konuşuyor.

"Bana mesafe koymuş, arkadaşlığımızı gözden getiriyormuş".

"Umurum değil, ben onun yerine başkasını çoktan koydum" dedi.

Ve.

O kim ki, dedi.

Bir zamanlar arkadaşlık ettiği, o her kimse hayatından çıkınca.

O kim ki.

Bu kendini bir şey sanmayın, kendi dışında diğer insanları hiçe saymanın esaslı bir kelimeseydi.

O kim ki.

Kendine sor bir bakalım,

Sen kimsin ki?

Uzun süredir gözlemlediğim, farkında olduğum insanlık hali var.

Herkes kendini bir şey sanıyor.

Ve diğer insanlara, rahat rahat o kim ki diyor.

Evet herkes bir şeydir yani sadece kendi kadar ve kendisi gibidir.

Kendini bir şey sanmak farklı bir şeydir.

Kadın, mütevazi aileden çıkmış, eminim ki anne şalvar, baba elleri yorgun işçi.

Ve asla, kendini bir şey sanan insanlar değil.

Hal böyle iken.

Ana........

© Gazete Damga