Sezonun ilk yarısı sonuçlandığında yaptığım değerlendirmede, Efes’in yaşadığı olumsuzluklara rağmen beklentilerin üzerine çıktığına vurgu yapmıştım. Çünkü ilk 17 haftada lacivert beyazlılar, 10 galibiyet alarak 7.sırayı kapmışlardı. Olumsuzluk olarak gördüğüm unsurlardan biri, sezona yeni salonda başlamalarıydı diğeri ise Larkin’in yaşadığı sakatlıklardı. Ayrıca kulüp içinde yaşanan sportif direktör değişikliği de yine bir olumsuzluk olarak değerlendirilebilir. Yeni salonda oynamanın bedelini Efes, ilk 5 maçtan 4’ünü kaybederek öderken, Larkin’in eksikliği ya da yaşanan sportif direktör değişikliği baş ağrıtıcı nitelikte olmadı. Deplasmandan çıkartılan 4 galibiyet ile İstanbul’da kazanılan Panathinaikos ve Olympiakos maçları Efes’i ilk 8 arasında kalmasını sağladı. Söz konusu olumsuzluklara rağmen lacivert beyazlıların iyi bir sportif performans ortaya koymasında coach Tomislav Mijatoviç’in rolü büyüktü. Hırvat coach özellikle Larkin’in yokluğunda elindeki oyuncu malzemesini en verimli şekilde kullanmasını bildi. Bunu yaparken forma adaletine özen gösteren Mijatoviç, oyuncularla da son derece iyi bir iletişim içindeydi.

Riskli coach değişikliği

Yaşanan olumsuzluklara rağmen ilk yarıyı makul sayılabilecek yerde kapatan Efes’te, ikinci yarının hemen başında yaşanan coach değişikliği, ya da bazılarının ifadesiyle coach eklemesi son derece riskli bir karardı. Nitekim bu riskli kararın bedelini Efes, kazanabileceği maçları kaybederek ödedi. İtalyan coach Banchi göreve başladıktan sonra Maviler, İstanbul’da Asvel’e yenilip deplasmanda da Paris Basketball ve Barcelona’ya........

© Fotospor