İmamoğlu’nun gözaltına alındığından bugüne Özgür Özel mitingler yapıyor. Hakkını teslim etmeli: Muazzam bir efor; Özel, erke dönergeci gibi. Lâkin yine de insan sormadan edemiyor ki benzer bir soruyu, ön seçim/temayül yoklaması (23 Mart) öncesi seri mitingler yapmaya başlayan İmamoğlu için de sormuştum; Özel için de sormak gerekiyor. Mitinge indirgenmiş bir muhalefet hareketi ne kadar toplumsallaşabilir; toplumsal muhalefete dönüşebilir.

Nitekim gelecek seçimler için yapılan kamuoyu araştırmaları da CHP’nin sokağı derleyip toparlamakta, toplumsal muhalefetin lokomotifi olmakta -evet, başarısız demeyelim ama- yeterince başarılı olamadığını da bize gösteriyor. Evet, Di-En ve Themis gibi şirketlerin an-ketlerinde CHP-AKP arasındaki fark yüzde 8-9 civarlarına yükselmiş görünüyor ama benzer dönemlerde ORC ve Bulgu gibi şirketlerin tahminlerinde fark yüzde 3’ün altında. Diğer şirketlerde de durum pek farklı değil; CHP, anketlere göre en fazla yüzde 4 önde görünüyor.

Unutmadan, uğradığı haksızlığı topluma anlatabilmek ve toplumdan siyasal destek istemek bir parti için çok önemli ama toplumun tutuklanan belediye başkanlarından çok daha önemli bir gündemi var. CHP’nin ekonomik krizle ilgili alternatifi nedir? Öğrenciler sokakta, çok ciddi sorunları olduğunu fısıldayabilirim size. Emekçiler, emekliler, kadınlar… evet hepsi gelecek cumhurbaşkanlığı seçimlerini önemsiyorlar, büyük çoğunluğu da İmamoğlu’nun Erdoğan’ın iktidar hırsı yüzünden tutuklandığının farkında. Ancak bu, tüm bu insanların ayın sonunu getirmekte zorlandıkları, kadınların sokak ortasında katledildikleri, gençlerin gelecek umutlarını yitirdikleri gerçeklerini de değiştirmiyor.

Türkiye siyasetinin popüler kavramlarından biridir halka gitmek, sine-i millete dönmek. Ama nedense, sokağa çıkmak/inmek dendi mi sine-i millette gitmekteki o efsun, o büyü kayboluverir. Sokak tehlikeli, millet ise erdemli olarak kodlanır popüler Türkiye siyasi hayatı sözlüğünde. Oysa ikisi neredeyse........

© Evrensel