İş sözleşmelerinin esaslı unsurlarından birisi hiç kuşkusuz ücrettir. İşverene bağımlı olarak çalışan bir işçi, bu işi ücret karşılığında yapar. İş sözleşmeleri sıradan sözleşmeler değildir. Sosyal yanı vardır. Ücret işçinin ve ailesinin yegane geçim kaynağıdır, işçi yönünden hayati önem taşımaktadır. İşçi sınıfının mücadelesi, liberal dönemlerin aksine ücrete ilişkin özel düzenlemeler yapılmasını gerekli kılmıştır. Asgari ücret, ücretin en geç ayda bir ödenmesi, ücretin gününde ödenmeyen işçinin kıdem tazminatını alabilecek şekilde haklı fesih hakkının bulunması, iş görmekten kaçınma hakkı gibi haklar tanınması bizim hukuk sistemimizde ve Dünyanın hemen her yerinde bulunmaktadır.

Ancak ülkemizde birçok iş yerinde ödeme güçlüğü yaşayan patronların ilk hamlesi ücretleri parça parça ve geç ödemek olmaktadır. Bu nedenle işçilerin 3-5 aylık ücret alacağının varlığı sık karşılaşılan bir vaka haline gelmiştir.

Kamu kurumlarının, özellikle belediyelerin hizmet üreten, kenti yaşanır kılan işçilerinin ücretini “Tasarruf edilebilir, ertelenebilir” bir borç olarak görmesi ülkedeki vahim durumun aynasıdır. Müteahhitlerin alacağını öderken işçilere ödeme yapmayan belediyelerin bir kısmının yönetiminde “sosyal demokrat” etiketi taşıyan kişilerin bulunmasını da not etmek gerekir.

Uzunca bir süredir ücretleri geç ödenen Buca Belediyesi işçileri bu duruma artık yeter dedi. Buca Belediyesinde çalışan 1763 işçi, ücret ve diğer alacakları ödenmediği için 18 Haziran’da iş bıraktı ve 9 günlük direnişin ardından varılan anlaşma sonrası direniş........

© Evrensel