Yıllık ücretli izin hakkı Anayasa ile güvence altına alınmış haklardandır. “Dinlenmek çalışanların hakkıdır” ifadesine yer veren Anayasa’nın 50. maddesinde, yıllık izin hakkı ile hafta tatili ve bayram tatili hakları ayrıca vurgulanmıştır ve İş Kanunu’nda açıkça yazdığı gibi vazgeçilemez haklardandır.

Yıllık izin hakkı, İş Kanunu ve Borçlar Kanunu’nda da detaylı olarak düzenlenmiştir. İşçilerin büyük bir çoğunluğu İş Kanunu kapsamındadır. İş Kanunu’na göre işe başladığı tarihten itibaren, deneme süresi dahil en az bir yıl çalışan işçi yıllık ücretli izne hak kazanır. Ardı ardına ya da farklı tarihlerde aynı işverene ait değişik iş yerlerinde çalışan işçi için yıllık izne hak kazanmak için gerekli olan bir yıllık süre hesaplanırken bu iş yerlerinde geçen hizmet süreleri toplanır.

Yıllık ücretli izin süreleri, işçinin iş yerindeki çalışma süresine göre belirlenmektedir. Buna göre bir yıldan 5 yıla kadar çalışması olanlara 14 günden, 5 yıldan fazla 15 yıldan az olanlara 20 günden, 15 yıl dahil ve daha fazla olanlara 26 günden az yıllık ücretli izin verilemez.

Yer altı işlerinde çalışan işçilerin yıllık ücretli izin süreleri bu süreler dörder gün arttırılarak uygulanmaktadır.

Ayrıca 18 ve daha küçük yaştaki işçilerle 50 ve daha yukarı yaştaki işçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi 20 günden az olamaz.

Bu süreler asgari süreler olup, iş sözleşmeleri ve toplu iş sözleşmeleri ile artırılabilir. Ücretli yıllık izin sürelerinin, uzun çalışma saatleri, mazeret nedeniyle izin kullanımının yaygınlığı dikkate alındığında yetersiz olduğu ve dinlenme hakkını sağlayamayacağı açıktır.

Yıllık ücretli izin süreleri işçi ile işverenin anlaşması halinde bir bölümü on günden aşağı........

© Evrensel