Sekiz yıl... Tam sekiz yıl boyunca peşinde koşturduğum bir röportaj. Konuk kim? Fuat Tosyalı…

Radyo günlerimde, örnek aldığım, saygı duyduğum bir sanayici olarak ona bir e-posta attım. "Bir gün sizinle röportaj yapmak isterim." dedim.

Gelen yanıt çok netti: "Biz iş insanıyız, işimizle konuşulmalıyız. Sanayiciler pek konuşmayı sevmez."

İşte o gün, bu işin zor olacağını anlamıştım. Ama pes etmek yok. Yıllar geçti, mecralar değişti, radyo bitti, dijitale geçtim. Ve nihayet, İstanbul Valiliği'nin İstanbul Çocukları Vakfı etkinliğinde kader yollarımızı yeniden kesiştirdi.

Bu sefer fırsatı kaçırmadım. "Fuat Bey, bir röportaj vermek bu kadar zor olmamalı!" dedim. Hafif bir gülümsedi, sonra dönüp şunu söyledi: "Ben sana röportaj vermem ama seni Cezayir’deki fabrikama götüreceğim. Gel, ne yaptığımızı gör, beni daha yakından tanı."

Teklif cazipti. Ama ben de şartımı koydum: "Gelirken iki kişi geliriz, garanti olsun diye." Asıl niyet belli, çekim yapmayı kafaya koymuştum.

Mourinho, Tosyalı’nın Uçağı ve Beklenmedik Tesadüfler

Ve kaderin cilvesi... Cezayir’e uçarken bir anda kendimizi Jose Mourinho’nun bindiği uçakta bulduk. Meğer Tosyalı’nın uçağıymış. Ama işin komiği, Fuat Bey bunu en son öğrenen kişi olmuş.

Arkadaşları arayınca sormuşlar: "Senin uçaktan Mourinho niye çıktı?"

Belli ki uçağın, acil bir talep üzerine verildiğinden habersizdi. Sanayicilerin bu kadar meşgul olduğuna ikna oldum. Kendi işlerine o kadar gömülmüşler ki, bazen koca bir uçak bile ellerinden kayıp gidiyor, farkına varamıyorlar.

Fabrikada Bir Gün ve........

© Ensonhaber