1998 yılı Nisan ayı idi… “Alkent 2000” projesiyle “Worldcom Dünya Genç Girişimciler” yarışmasının Türkiye ayağında birinci olan İzzet Garih’in davetiyle Pekin’e (Çin Halk Cumhuriyeti’nin başkenti) gitmiştik.

İzzet Garih’in “Dünya Birincisi” olduğu 92 ülkeden 762 girişimcinin katıldığı dünya finali vesilesiyle ilk kez Pekin’i görme fırsatı yakalamıştık.

O günlerde Pekin’de sokak ve caddelerde bisiklet hakimiyeti vardı. Yollarda gördüğümüz otomobil sayısı epey düşüktü.

Alışverişe çıktığımızda şaşkınlık geçirmiştik. Dünyanın her köşesinden akla gelebilecek ünlü markaların taklitleri inanılmaz düşük fiyatlara tezgahlardaydı.

Tezgahlardan, “luka luka” sesleri yükseliyordu. Yani, İngilizce, “Look… look” (bak… bak…) demek istiyorlardı.

Sokak satıcılarının tezgahlarındaki en yaygın saat markası Roleks’ti. Satıcılar, “Loleks… Loleks…” diyerek 4-5 tanesini 10 dolara satmaya çaba gösteriyor, ısrarla saatlerin “gerçek Roleks” olduğunu da anlatmaya çalışıyordu.

6 yıl sonra, 2004 yılı Ekim ayı sonlarında dönemin Türkiye İhracatçılar Meclisi (TİM) Başkanı Oğuz Satıcı’nın davetiyle o dönemde İsmail Gülle’nin başkanlığını yürüttüğü İstanbul Tekstil ve Hammadde İhracatçıları Birliği (İTHİB) üyesi kumaş üreticilerinin katıldığı “Intertextile Shanghai” Fuarı'na gittik.

Shanghai’da bulunduğumuz süre içinde Oğuz Satıcı, İsmail Gülle, fuarda kumaşlarını sergileyen İzzet İlle, Tamer Pala ve Ahmet Öksüz sıklıkla pazar turu tavsiye etti:

- Taklit ürünlerin satıldığı bir pazar var. Orayı mutlaka görmelisiniz. Orayı görün, bizim sıkça sözünü ettiğimiz Çin tehlikesini daha iyi anlayın.

Shanghai’de sözü edilen pazardaki manzara, 6 yıl önce Pekin’de gördüğümüzün benzeriydi. Yalnız, taklit ürünlerin kalitesinde biraz iyileşme vardı.

Meslektaşım Yavuz Semerci, “Loleks… Loleks…” diye ses yükselen tezgahlardan birinde pazarlık yaptı, 20 dolara 10’dan fazla saat aldı. Her birimize birer........

© Ekonomim