İSTANBUL Bebek’te yeni satın alınan evde bütün kardeşler, kuzenler, eşler ve anneleri Hacer Hanım, yani geniş aile bir araya gelmişti.

3 erkek kardeş kahvelerini içmek üzere bir odaya çekildiğinde Ahmet Yıldız, aklından geçenleri paylaştı:

- Artık işleri ayırma zamanı geldi…

Bir an sessizlik oldu, Ahmet Yıldız sürdürdü:

- Çocuklarımız büyüyor. İş ve sorumluluklarını bilmeleri için bu kararı almamız gerekiyor.

Fehmi Yıldız, işlerin durumunu anımsattı:

- Tam da piyasada hakim hale geldik. Böyle bir dönemde işleri ayırmak erken olur gibime geliyor.

3 kardeş aralarında oylama yaptı, Fehmi Yıldız kaybetti. Kardeşler tartışmak yerine oylama sonrası susmayı seçti. Üçü de 50’li yaşlarını geçmişti. Oylamada ayrılma kararı çıksa da akıllarından geçen duygu şuydu:

- Bugüne kadar öğrendiğimiz, yaşadığımız ve bir kültür haline getirdiğimiz bir arada olma, paylaşma ve dayanışmadan vaz mı geçiyoruz?

O anda istedikleri bir tomar kağıt odaya getirildi. Şimdi, 3 kardeşin o güne kadar yaratılmış olan değerleri kağıda dökme zamanıydı.

Mehmet Yıldız kafasındaki paylaşımı aktardı:

- Ben İnegöl’deki fabrika ile ilgileniyorum. Abim de (Ahmet Yıldız) Gaziantep ve Kartal’daki fabrikayı yönetiyor. Yani, bizim bu noktalarda kalmamız gerekiyor.

Fehmi Yıldız, Samsun’da kalmayı yeğlemişti. Bu durumda “coğrafi paylaşım” uygun gibi görünüyordu. Fehmi Yıldız, işi kolaylaştıracak mesajı verdi:

- Nasıl isterseniz öyle yapın, ben hepsine razıyım…

Fabrikalar dışında geriye Samsun’daki kereste mağazası ve atölyesi ile şehir dışındaki yazlık ve 6 daire kalıyordu. Ayrıca ailenin İstanbul ve Trakya’da arsaları vardı. Dengelerin tam oluşması için Mehmet ve Ahmet Yıldız, bir miktar parayı Fehmi Yıldız’a transfer etti ve böylece ayrılık süreci tamamlandı.

Ayrılık süreci tamamlandığında 1990 yılıydı… 3 kardeş, o gün ilginç bir karar daha aldı:

- Ne annemiz Hacer Hanım, ne de eşlerimiz hiçbir şekilde ayrılma kararımızdan haberdar olmayacak. Ailemiz aynı uyum ve paylaşımla hayata kaldığı yerden devam edecek.

Anneleri Hacer Hanım, 9 Eylül 1999’da vefat etti. Ertesi yıl bayramda geleneksel olarak geniş aile Samsun’da buluştu. Fehmi Yıldız’ın evinde toplanıldı. Mehmet Yıldız abisine sitem etti:

- Benim çocukların uçak biletini sen alıyorsun. Bu sefer de ben alayım…

Fehmi Yıldız, şu sözlerle durumu toparlamaya çalıştı:

- Aramızda ayrı gayrı mı var?

Bu diyalog, Ahmet, Mehmet ve........

© Ekonomim