Bir zamanlar şirketlerin başında “umum müdürler” vardı. Sonra sıfatlar değişti ve genel müdür olarak adlandırılmaya başlandılar. Küreselleşme ve Türkiye’nin dışa açılmasıyla genel müdürler CEO oldular, yani “Chief Executive Officer” ya da Türkçe kullanımı ile “İcra Kurulu Başkanı”.

Adı ne olursa olsun, CEO pozisyonundaki kişi şirketin icra mekanizmasının en tepesindeki isimdir. Ortaklığı olmasa da şirkete o yön verir, hatta kültürünü bile önemli ölçüde o belirler. Diğer bir deyişle şirketler renklerini CEO’larından alırlar.

CEO’lar türlü türlüdür.

Mesela koşan CEO’lar vardır, hiç durmaksızın koşarlar ve şirketi de kendileriyle birlikte koştururlar. Şirketlerine çok şey katarlar ama CEO’ları çok koştuğu için yorgun düşüp hastanelik olan şirketler de vardır. Hatta zaman zaman şirket içi ahenk kaybolabilir; iki ayrı yöne koşan atların çektiği bir at arabası görüntüsü verebilirler. Ama özellikle yapısal değişim içinde olan şirketlerde veya sektörlerde, belirsizlik ya da kriz dönemlerinde koşan CEO’lar dramatik dönüşümler, önemli kurtarışlar sağlayabilirler.

Yürüyen CEO’lar daha ihtiyatlıdırlar. Bazıları alışveriş merkezlerinde vitrine bakar gibi yürür ama asıl örnek alınması gereken tempolu yürüyenidir. Bu CEO’lar ulaşmak istedikleri noktaya emin adımlarla giderler. Koşan CEO’ların koşturdukları şirketlerin gerisinde kalma, pazar payını kaybetme riskleri vardır. Bu riske karşın, hedefe geç de olsa........

© Ekonomim