Nice parlak zekâ, harekete geçmediği için silinip gitmiştir. Bu kural, yapay zekâ için de geçerlidir. Algoritmalar, YZ’nin tasarladığı eylem planlarıdır. YZ çağında eylemsizlik, zekâ yoksulluğudur.

Yapay zekâ, sadece veri işleyen değil; gelecek inşa eden bir zekâ türüdür. Ama o geleceği kurmak için insanın da karar alması gerekir. Gonçarov’un Oblomov’u gibi; zekâsı olup da eyleme geçemeyen birey, kurumlar, artık sadece yavaş değil; yararsız da sayılır. Giden kaplumbağa duran tavşanı geçer.

Çünkü bu çağda sadece üretkenlik değil, öngörülebilirlik ve hareket kabiliyeti de kıymetlidir. Oğuz Atay boşuna demedi: “Ben başlamazsam, ancak durdurulabilirim.” Ama bu çağda başlamayanlar zaten sistem dışına alınır. YZ devrinde “başlamayan”, yalnızca durdurulmaz; görmezden gelinir.

YZ’ye sahip olup onu kullanamayan nice şirket var. Verisi var, donanımı var ama karar gücü yok. Tıpkı su kenarında güneşlenen timsah gibi; hareketsiz kaldığı anda çantaya dönüşür.........

© Ekonomim